شیراز در تور های گردشگری
مشاهده مطالب درباره شیراز در تور های گردشگری در سایت و وب اپلیکیشن گردشگری یوتور و یافتن مطالب مرتبط با شیراز
گردش شهری باغ جهان نما در روز شنبه, ۳ شهریور ۱۴۰۳ ساعت ۷ قبل از ظهر از میدان معلم، جنب بانک ملی آغاز شده و در روز شنبه, ۳ شهریور ۱۴۰۳ ساعت ۱۱ قبل از ظهر پایان میپذیرد .مهلت ثبت نام این تور پایان یافت.
بازدید گروهی پاسارگاد و آرامگاه کوروش در روز یکشنبه, ۴ شهریور ۱۴۰۳ ساعت ۶ قبل از ظهر از میدان معلم، جنب بانک ملی آغاز شده و در روز یکشنبه, ۴ شهریور ۱۴۰۳ ساعت ۸ بعد از ظهر پایان میپذیرد .مهلت ثبت نام این تور پایان یافت.
گردش شهری ارگ کریم خان زند در روز دوشنبه, ۵ شهریور ۱۴۰۳ ساعت ۵ بعد از ظهر از میدان معلم، جنب بانک ملی آغاز شده و در روز دوشنبه, ۵ شهریور ۱۴۰۳ ساعت ۷ بعد از ظهر پایان میپذیرد .مهلت ثبت نام این تور پایان یافت.
گردش شهری باغ دلگشا در روز سه شنبه, ۶ شهریور ۱۴۰۳ ساعت ۵ بعد از ظهر از میدان معلم، جنب بانک ملی آغاز شده و در روز سه شنبه, ۶ شهریور ۱۴۰۳ ساعت ۸ بعد از ظهر پایان میپذیرد .مهلت ثبت نام این تور پایان یافت.
گردش شهری باغ عفیف آباد در روز چهارشنبه, ۷ شهریور ۱۴۰۳ ساعت ۶ بعد از ظهر از میدان معلم، جنب بانک ملی آغاز شده و در روز چهارشنبه, ۷ شهریور ۱۴۰۳ ساعت ۹ بعد از ظهر پایان میپذیرد .مهلت ثبت نام این تور پایان یافت.
گردش شهری باغ ارم شیراز در روز پنجشنبه, ۸ شهریور ۱۴۰۳ ساعت ۶ بعد از ظهر از میدان معلم، جنب بانک ملی آغاز شده و در روز پنجشنبه, ۸ شهریور ۱۴۰۳ ساعت ۱۰ بعد از ظهر پایان میپذیرد .مهلت ثبت نام این تور پایان یافت.
کوهنوردی پارک کوهستانی دراک در روز جمعه, ۹ شهریور ۱۴۰۳ ساعت ۷ قبل از ظهر از میدان معلم، جنب بانک ملی آغاز شده و در روز جمعه, ۹ شهریور ۱۴۰۳ ساعت ۲ بعد از ظهر پایان میپذیرد .مهلت ثبت نام این تور پایان یافت.
بازدید گروهی خانه زینت الملک شیراز در روز یکشنبه, ۳۰ دی ۱۴۰۳ ساعت ۸ قبل از ظهر از خیابان لطف علی خان زند، جنب نارنجستان قوام آغاز شده و در روز یکشنبه, ۳۰ دی ۱۴۰۳ ساعت ۱۲ بعد از ظهر پایان میپذیرد .مهلت ثبت نام این تور پایان یافت.
بازدید گروهی مسجد نصیرالملک در روز چهارشنبه, ۱۰ بهمن ۱۴۰۳ ساعت ۸ قبل از ظهر از میدان معلم، جنب بانک ملی آغاز شده و در روز چهارشنبه, ۱۰ بهمن ۱۴۰۳ ساعت ۵ بعد از ظهر پایان میپذیرد .مهلت ثبت نام این تور پایان یافت.
گردش شهری حافظیه شیراز در روز پنجشنبه, ۲ اسفند ۱۴۰۳ ساعت ۵ بعد از ظهر از میدان معلم، جنب بانک ملی آغاز شده و در روز پنجشنبه, ۲ اسفند ۱۴۰۳ ساعت ۸ بعد از ظهر پایان میپذیرد .مهلت ثبت نام این تور پایان یافت.
گردش شهری آرامگاه سعدی در روز جمعه, ۱۰ اسفند ۱۴۰۳ ساعت ۷ قبل از ظهر از میدان معلم، جنب بانک ملی آغاز شده و در روز جمعه, ۱۰ اسفند ۱۴۰۳ ساعت ۸ بعد از ظهر پایان میپذیرد .مهلت ثبت نام این تور پایان یافت.
کمپینگ و آبنوردی تنگ گمبیل در روز پنجشنبه, ۱ خرداد ۱۴۰۴ ساعت ۲ بعد از ظهر از میدان معلم، جنب بانک ملی آغاز شده و در روز جمعه, ۲ خرداد ۱۴۰۴ ساعت ۸ بعد از ظهر پایان میپذیرد .مهلت ثبت نام این تور پایان یافت.
آبنوردی تنگ اردشیری در روز جمعه, ۲۰ تیر ۱۴۰۴ ساعت ۷ قبل از ظهر از میدان معلم جنب بانک ملی آغاز شده و در روز جمعه, ۲۰ تیر ۱۴۰۴ ساعت ۵ بعد از ظهر پایان میپذیرد .مهلت ثبت نام این تور پایان یافت.
آبنوردی تنگ پلنگی در روز جمعه, ۲۷ تیر ۱۴۰۴ ساعت ۵ قبل از ظهر از میدان معلم، جنب بانک ملی آغاز شده و در روز جمعه, ۲۷ تیر ۱۴۰۴ ساعت ۱۰ بعد از ظهر پایان میپذیرد .مهلت ثبت نام این تور پایان یافت.
رفتینگ سامان شهرکرد در روز پنجشنبه, ۹ مرداد ۱۴۰۴ ساعت ۳ بعد از ظهر از میدان معلم جنب بانک ملی آغاز شده و در روز جمعه, ۱۰ مرداد ۱۴۰۴ ساعت ۱۱ بعد از ظهر پایان میپذیرد .مهلت ثبت نام این تور پایان یافت.
کمپینگ و آبنوردی تنگ کاکاخانی در روز پنجشنبه, ۹ مرداد ۱۴۰۴ ساعت ۳ بعد از ظهر از میدان معلم، جنب بانک ملی آغاز شده و در روز جمعه, ۱۰ مرداد ۱۴۰۴ ساعت ۸ بعد از ظهر پایان میپذیرد .مهلت ثبت نام این تور پایان یافت.
طبیعت گردی تنگ گردو کنگک در روز پنجشنبه, ۲۳ مرداد ۱۴۰۴ ساعت ۶ قبل از ظهر از میدان معلم جنب بانک ملی آغاز شده و در روز پنجشنبه, ۲۳ مرداد ۱۴۰۴ ساعت ۸ قبل از ظهر پایان میپذیرد .مهلت ثبت نام این تور پایان یافت.
آبنوردی تنگ اردشیری در روز جمعه, ۲۴ مرداد ۱۴۰۴ ساعت ۶ قبل از ظهر از میدان معلم، جنب بانک ملی آغاز شده و در روز جمعه, ۲۴ مرداد ۱۴۰۴ ساعت ۸ بعد از ظهر پایان میپذیرد .مهلت ثبت نام این تور پایان یافت.
گردشگری و طبیعت گردی کویر یزد در روز پنجشنبه, ۲۹ آبان ۱۴۰۴ ساعت ۱۲ قبل از ظهر از دروازه قرآن آغاز شده و در روز شنبه, ۱ آذر ۱۴۰۴ ساعت ۱۲ قبل از ظهر پایان میپذیرد .مهلت ثبت نام این تور پایان یافت.
مکان گردشگری، بازار
در استان فارس
نزدیک به : شیراز
کنار مسجد جامع وکیل، به دستور کریمخان زند، بازار بزرگی ساخته شده است که امروزه با نام بازار وکیل شناخته میشود. این بازار دارای ورودیهای متعددی است که در خیابانهای زند، طالقانی و لطفعلیخان زند قرار گرفتهاند.
بازار وکیل معروفترین بازار جنوب کشور است و در سالهای ۱۱۷۲ تا ۱۱۹۳ هجری قمری در دوره زندیه و طی ۲۱ سال ساخته شد. این بازار فراوانی کالاهایی چون پارچه، فرش، زیورآلات، صنایعدستی، خوراکیها، ادویهجات و عرقیجات را در خود جای داده است.
قدمت این بازار به بیش از ۲۵۰ سال میرسد. معماری آن الهامگرفته از باzar قیصریه لار است. اما طاقهای ضربی با ارتفاع ۱۱ متری و پهنای بیشتر نسبت به سایر بازارها، این مکان را از نظر معماری متمایز کرده است.
در دل بازار وکیل میتوان سوغاتیهای زیبا و خوراکیهای خوشمزهای یافت. سرای فیل و سرای مشیر از بخشهای معروف این بازار هستند که برای علاقهمندان به فرهنگ بازارهای سنتی، دیدن آنها الزامی است.
این بازار تنها بخشی از مجموعه وکیل است که شامل مسجد، حمام، آبانبار وکیل و سایر بناهای تاریخی نیز میشود.
نزدیکترین ایستگاه مترو به بازار وکیل، ایستگاه زندیه است. ورودی اصلی بازار در خیابان زند و ضلع شرقی میدان شهرداری قرار دارد. ساعات کار بازار از ساعت ۹ صبح تا ۱۰ شب است و در نیمه دوم سال معمولاً تا ۷ شب فعال است.
بازار وکیل دارای پنج درب ورودی است و از دو رشته شمالی-جنوبی و شرقی-غربی تشکیل شده که مانند یک صلیب یکدیگر را قطع میکنند. این بازار از کمی پایینتر از درواز اصفهان شروع میشود و به خیابان زند میرسد و ادامه آن به خیابان لطفعلیخان زند میگردد.
هر گروه از مشاغل در بازار وکیل دارای راستهای منحصر به فرد هستند. رنگارنگترین و زیباترین بخشهای بازار، شامل بازار فرشفروشی و بازار پارچهفروشی است.
سوغات شیراز از جمله بهارنارنج، بابونه شیرازی، مسقطی و باسلوق در این بازار فراوان است. در فصول پرمسافر مانند اردیبهشت، در حیاط سرای مشیر هنرمندان گرد هم میآیند و برنامههای موسیقی و آواز محلی برگزار میشود.
قیمت اجناس در بازار وکیل از نوع اقتصادی تا گران است و برای هر سلیقهای کالای مناسبی وجود دارد. مصالح به کار رفته در ساختمان این بازار شامل آجر، گچ و آهک است که بر روی پایههای سنگی قرار گرفتهاند.
این اثر تاریخی در سال ۱۳۵۱ به ثبت ملی رسید. بازار وکیل دارای یک قسمت نوساز نیز است که در دوره قاجار ساخته شده و دارای کالاهای متنوعتر و مدرنتر است، اما جذابیت و جو تاریخی بخش قدیمی را ندارد.
لازم به ذکر است که بازار وکیل در روزهای تعطیل رسمی تعطیل است.
بازار وکیل معروفترین بازار جنوب کشور است و در سالهای ۱۱۷۲ تا ۱۱۹۳ هجری قمری در دوره زندیه و طی ۲۱ سال ساخته شد. این بازار فراوانی کالاهایی چون پارچه، فرش، زیورآلات، صنایعدستی، خوراکیها، ادویهجات و عرقیجات را در خود جای داده است.
قدمت این بازار به بیش از ۲۵۰ سال میرسد. معماری آن الهامگرفته از باzar قیصریه لار است. اما طاقهای ضربی با ارتفاع ۱۱ متری و پهنای بیشتر نسبت به سایر بازارها، این مکان را از نظر معماری متمایز کرده است.
در دل بازار وکیل میتوان سوغاتیهای زیبا و خوراکیهای خوشمزهای یافت. سرای فیل و سرای مشیر از بخشهای معروف این بازار هستند که برای علاقهمندان به فرهنگ بازارهای سنتی، دیدن آنها الزامی است.
این بازار تنها بخشی از مجموعه وکیل است که شامل مسجد، حمام، آبانبار وکیل و سایر بناهای تاریخی نیز میشود.
نزدیکترین ایستگاه مترو به بازار وکیل، ایستگاه زندیه است. ورودی اصلی بازار در خیابان زند و ضلع شرقی میدان شهرداری قرار دارد. ساعات کار بازار از ساعت ۹ صبح تا ۱۰ شب است و در نیمه دوم سال معمولاً تا ۷ شب فعال است.
بازار وکیل دارای پنج درب ورودی است و از دو رشته شمالی-جنوبی و شرقی-غربی تشکیل شده که مانند یک صلیب یکدیگر را قطع میکنند. این بازار از کمی پایینتر از درواز اصفهان شروع میشود و به خیابان زند میرسد و ادامه آن به خیابان لطفعلیخان زند میگردد.
هر گروه از مشاغل در بازار وکیل دارای راستهای منحصر به فرد هستند. رنگارنگترین و زیباترین بخشهای بازار، شامل بازار فرشفروشی و بازار پارچهفروشی است.
سوغات شیراز از جمله بهارنارنج، بابونه شیرازی، مسقطی و باسلوق در این بازار فراوان است. در فصول پرمسافر مانند اردیبهشت، در حیاط سرای مشیر هنرمندان گرد هم میآیند و برنامههای موسیقی و آواز محلی برگزار میشود.
قیمت اجناس در بازار وکیل از نوع اقتصادی تا گران است و برای هر سلیقهای کالای مناسبی وجود دارد. مصالح به کار رفته در ساختمان این بازار شامل آجر، گچ و آهک است که بر روی پایههای سنگی قرار گرفتهاند.
این اثر تاریخی در سال ۱۳۵۱ به ثبت ملی رسید. بازار وکیل دارای یک قسمت نوساز نیز است که در دوره قاجار ساخته شده و دارای کالاهای متنوعتر و مدرنتر است، اما جذابیت و جو تاریخی بخش قدیمی را ندارد.
لازم به ذکر است که بازار وکیل در روزهای تعطیل رسمی تعطیل است.
مکان گردشگری، مسجد
در استان فارس
نزدیک به : شیراز
مسجد جامع عتیق شیراز در شرق حرم مطهر شاهچراغ (ع) قرار دارد و قدیمیترین مسجد شهر شیراز بهشمار میرود. بنای اصلی آن در سال ۲۸۱ هجری قمری در دوره عمرُ لیث صفاری دومین فرمانروای سلسله صفاریان ساخته شد. این مسجد یکی از مهمترین جاذبههای تاریخی و مذهبی شیراز است که باستانشناسان را به سراغ تاریخچهای عمیق از تمدن ایرانی-اسلامی در فارس میبرد.
کاوشهای باستانشناسی نشان میدهند که این مسجد بر بقایای یک عبادتگاه قدیمی (احتمالاً آتشکده زرتشتی) ساخته شده است. نقشه بنای قبلی نیز در طراحی این مسجد تأثیر گذاشته است. این نکته نشان میدهد که این منطقه از گذشتههای دور محل عبادت و معنویت بوده و حتی قبل از ظهور اسلام هم اهمیت خاصی داشته است.
معماری این مسجد با طاقهای متعدد و شبستانهای قدیمی، هوشمندی معماری سنتی ایرانی را به خوبی منعکس میکند. طاقهای بلند و شبستانهای قدیمی، همراه با دیوارهای ضخیم، نمونهای از نحوه مقاومسازی بناهای قدیمی در برابر زمان و طبیعت هستند. این مسجد یکی از بهترین نمونههای معماری اسلامی در فارس بهشمار میآید.
از جمله بخشهای برجسته آن میتوان به خدایخانه در حیاط مرکزی، طاق مروارید، دیوار ندبه و شبستان اصلی اشاره کرد. خدایخانه در دوره ایلخانیان ساخته شد و محل نگهداری قرآن و فعالیتهای مربوط به نگارش و تلاوت قرآن بوده است. این بنا به نوعی مرکز علمی و دینی در آن دوران بوده است.
برخی از مردم بر این باورند که در زیر خدایخانه، عصای حضرت موسی (ع) یا اژدهای خفتهای پنهان شده است. این باورها اسطورهای از مسجد را به وجود آورده که باعث جلب توجه بیشتر گردشگران و علاقهمندان به فرهنگ عامه مردمی میشود. همچنین گفته میشود قبله این مسجد در گذشته به سوی قدس بوده و به همین دلیل به آن «مسجد الأقصی» هم گفته میشد. این ادعای تاریخی نیازمند تحقیقات بیشتری است اما به نوعی برجستگی این مسجد را در جغرافیای معنوی اسلامی نشان میدهد.
ورودی مسجد از دو مسیر امکانپذیر است: یکی از داخل حیاط حرم شاهچراغ و دیگری مستقیماً از خیابان کناری. این امر به بازدیدکنندگان اجازه میدهد بدون نیاز به ورود به حرم، مستقیماً به مسجد برسند. برای بازدید از مسجد، پوشیدن چادر الزامی است. ورود برای ایرانیان رایگان است. این مسجد معمولاً کمتر از دیگر جاذبهها مورد توجه گردشگران قرار میگیرد و فضایی آرام و خلوت برای دیدن فراهم میکند.
در حال حاضر عملیات گستردهای برای مرمت و بهسازی مسجد در حال انجام است. این پروژه امیدوارکننده است که بتواند این اثر تاریخی را به یک فضای بهتر و تمیزتر تبدیل کند. همچنین برنامههایی برای ایجاد فضاهای اطلاعرسانی و افزایش آگاهی گردشگران درباره تاریخچه مسجد در دست بررسی است.
ابن بطوطه در سفرنامه خود مسجد عتیق را یکی از وسیعترین و زیباترین مساجد جهان معرفی کرده است. این گواهی از یک سفرنامه نویس مشهور جهان اسلام، جایگاه برجسته مسجد در تاریخ اسلامی را نشان میدهد.
کاوشهای باستانشناسی نشان میدهند که این مسجد بر بقایای یک عبادتگاه قدیمی (احتمالاً آتشکده زرتشتی) ساخته شده است. نقشه بنای قبلی نیز در طراحی این مسجد تأثیر گذاشته است. این نکته نشان میدهد که این منطقه از گذشتههای دور محل عبادت و معنویت بوده و حتی قبل از ظهور اسلام هم اهمیت خاصی داشته است.
معماری این مسجد با طاقهای متعدد و شبستانهای قدیمی، هوشمندی معماری سنتی ایرانی را به خوبی منعکس میکند. طاقهای بلند و شبستانهای قدیمی، همراه با دیوارهای ضخیم، نمونهای از نحوه مقاومسازی بناهای قدیمی در برابر زمان و طبیعت هستند. این مسجد یکی از بهترین نمونههای معماری اسلامی در فارس بهشمار میآید.
از جمله بخشهای برجسته آن میتوان به خدایخانه در حیاط مرکزی، طاق مروارید، دیوار ندبه و شبستان اصلی اشاره کرد. خدایخانه در دوره ایلخانیان ساخته شد و محل نگهداری قرآن و فعالیتهای مربوط به نگارش و تلاوت قرآن بوده است. این بنا به نوعی مرکز علمی و دینی در آن دوران بوده است.
برخی از مردم بر این باورند که در زیر خدایخانه، عصای حضرت موسی (ع) یا اژدهای خفتهای پنهان شده است. این باورها اسطورهای از مسجد را به وجود آورده که باعث جلب توجه بیشتر گردشگران و علاقهمندان به فرهنگ عامه مردمی میشود. همچنین گفته میشود قبله این مسجد در گذشته به سوی قدس بوده و به همین دلیل به آن «مسجد الأقصی» هم گفته میشد. این ادعای تاریخی نیازمند تحقیقات بیشتری است اما به نوعی برجستگی این مسجد را در جغرافیای معنوی اسلامی نشان میدهد.
ورودی مسجد از دو مسیر امکانپذیر است: یکی از داخل حیاط حرم شاهچراغ و دیگری مستقیماً از خیابان کناری. این امر به بازدیدکنندگان اجازه میدهد بدون نیاز به ورود به حرم، مستقیماً به مسجد برسند. برای بازدید از مسجد، پوشیدن چادر الزامی است. ورود برای ایرانیان رایگان است. این مسجد معمولاً کمتر از دیگر جاذبهها مورد توجه گردشگران قرار میگیرد و فضایی آرام و خلوت برای دیدن فراهم میکند.
در حال حاضر عملیات گستردهای برای مرمت و بهسازی مسجد در حال انجام است. این پروژه امیدوارکننده است که بتواند این اثر تاریخی را به یک فضای بهتر و تمیزتر تبدیل کند. همچنین برنامههایی برای ایجاد فضاهای اطلاعرسانی و افزایش آگاهی گردشگران درباره تاریخچه مسجد در دست بررسی است.
ابن بطوطه در سفرنامه خود مسجد عتیق را یکی از وسیعترین و زیباترین مساجد جهان معرفی کرده است. این گواهی از یک سفرنامه نویس مشهور جهان اسلام، جایگاه برجسته مسجد در تاریخ اسلامی را نشان میدهد.
مکان گردشگری، مسجد
در استان فارس
نزدیک به : شیراز
مسجد نصیرالملک یا همان «مسجد صورتی» یکی از زیباترین و معروفترین مساجد ایران است که در خیابان لطفعلیخان زند، محله گود عربان شیراز قرار دارد. این بنا به دستور میرزا حسنعلی خان نصیرالملک ، یکی از فرمانروایان برجسته دوره قاجار و با طراحی محمدحسن معمار ، در مدت ۱۲ سال ساخته شده است.
معماری منحصر به فرد این مسجد، با استفاده از شیشههای رنگی و کاشیکاریهای صورتی، آن را به یکی از شاهکارهای هنری اسلامی در ایران تبدیل کرده است. در ساعاتی از روز، به خصوص صبح زود، نور خورشید از پنجرههای رنگی عبور کرده و بازی فوق العادهای از رنگ و نور در شبستان مسجد ایجاد میکند که دیدنی است.
مسجد نصیرالملک دارای دو شبستان (تابستانه و زمستانه) و دو ایوان شمالی و جنوبی است. ایوان شمالی با طاق مروارید مشهور است که با کاشیکاریهای رنگارنگ تزیین شده است. ستونهای مارپیچ و درهای چوبی منبتکاری شده این مسجد نیز از دیگر ویژگیهای هنری آن بهشمار میروند.
این مسجد در محله گود عربان قرار دارد و از بناهای مربوط به دوره قاجار به شمار میرود. کاشیکاریهای صورتی و استفاده از شیشههای رنگی باعث شده است که به "مسجد صورتی" معروف شود. رنگ غالب کاشیکاریها صورتی است و برخلاف مساجد دیگر، استفاده از رنگهای غیرمعمول مثل زرد و صورتی، زیبایی خاصی به مسجد داده است.
مسجد نصیرالملک دارای یک حیاط مرکزی با حوضی زیبا است. در داخل مسجد، بازی نور و رنگ از طریق شیشههای رنگی به گونهای است که در ساعات خاصی از روز، تمام فضای شبستان را در آغوش نورهای رنگی میگیرد. بهترین زمان برای تماشای این بازی نورانی، ساعات ۸ تا ۱۰ صبح است.
این مسجد دارای دو شبستان است که شبستان غربی یا تابستانی از نظر هنری و معماری دیدنیتر است. دربهای چوبی این شبستان با شیشههای رنگی تزیین شدهاند و هنگام تابش نور خورشید، تصاویری بینظیر ایجاد میکنند.
مسجد نصیرالملک از جاذبههای گردشگری شیراز است که گردشگران زیادی را به خود جذب میکند. همراهی با نور خورشید و انعکاس آن از طریق شیشههای رنگی، این مسجد را به یکی از بهترین مکانهای عکاسی در ایران تبدیل کرده است.
این مسجد در بافت قدیمی شهر شیراز قرار دارد و در کنار آن، امامزادهای کوچک نیز وجود دارد که میتوانید به آن هم سر بزنید. فضای آرام و معنوی این مسجد، بازدیدکنندگان را به یاد تاریخ و هنر ایرانی-اسلامی میاندازد.
مسجد نصیرالملک با استفاده از کاشیکاریهای ظریف، مقرنسکاریهای برجسته و پنجرههای گرهچینی، اوج هنر معماری دوره قاجار را نشان میدهد. ستونهای سنگی با شیارهای مارپیچ در دو ردیف ششتایی به نیت دوازده امام، اهمیت دینی و نمادین این بنا را برجسته میکند.
این مسجد به خوبی گویای این موضوع است که ایرانیان در کنار بهترین هنرمندان جهان ایستادهاند و آثارشان گواه این سخن است. از نمونههای فوقالعاده زیبای هنرمندان اعصار گذشته، همین مسجد نصیرالملک است.
معماری منحصر به فرد این مسجد، با استفاده از شیشههای رنگی و کاشیکاریهای صورتی، آن را به یکی از شاهکارهای هنری اسلامی در ایران تبدیل کرده است. در ساعاتی از روز، به خصوص صبح زود، نور خورشید از پنجرههای رنگی عبور کرده و بازی فوق العادهای از رنگ و نور در شبستان مسجد ایجاد میکند که دیدنی است.
مسجد نصیرالملک دارای دو شبستان (تابستانه و زمستانه) و دو ایوان شمالی و جنوبی است. ایوان شمالی با طاق مروارید مشهور است که با کاشیکاریهای رنگارنگ تزیین شده است. ستونهای مارپیچ و درهای چوبی منبتکاری شده این مسجد نیز از دیگر ویژگیهای هنری آن بهشمار میروند.
این مسجد در محله گود عربان قرار دارد و از بناهای مربوط به دوره قاجار به شمار میرود. کاشیکاریهای صورتی و استفاده از شیشههای رنگی باعث شده است که به "مسجد صورتی" معروف شود. رنگ غالب کاشیکاریها صورتی است و برخلاف مساجد دیگر، استفاده از رنگهای غیرمعمول مثل زرد و صورتی، زیبایی خاصی به مسجد داده است.
مسجد نصیرالملک دارای یک حیاط مرکزی با حوضی زیبا است. در داخل مسجد، بازی نور و رنگ از طریق شیشههای رنگی به گونهای است که در ساعات خاصی از روز، تمام فضای شبستان را در آغوش نورهای رنگی میگیرد. بهترین زمان برای تماشای این بازی نورانی، ساعات ۸ تا ۱۰ صبح است.
این مسجد دارای دو شبستان است که شبستان غربی یا تابستانی از نظر هنری و معماری دیدنیتر است. دربهای چوبی این شبستان با شیشههای رنگی تزیین شدهاند و هنگام تابش نور خورشید، تصاویری بینظیر ایجاد میکنند.
مسجد نصیرالملک از جاذبههای گردشگری شیراز است که گردشگران زیادی را به خود جذب میکند. همراهی با نور خورشید و انعکاس آن از طریق شیشههای رنگی، این مسجد را به یکی از بهترین مکانهای عکاسی در ایران تبدیل کرده است.
این مسجد در بافت قدیمی شهر شیراز قرار دارد و در کنار آن، امامزادهای کوچک نیز وجود دارد که میتوانید به آن هم سر بزنید. فضای آرام و معنوی این مسجد، بازدیدکنندگان را به یاد تاریخ و هنر ایرانی-اسلامی میاندازد.
مسجد نصیرالملک با استفاده از کاشیکاریهای ظریف، مقرنسکاریهای برجسته و پنجرههای گرهچینی، اوج هنر معماری دوره قاجار را نشان میدهد. ستونهای سنگی با شیارهای مارپیچ در دو ردیف ششتایی به نیت دوازده امام، اهمیت دینی و نمادین این بنا را برجسته میکند.
این مسجد به خوبی گویای این موضوع است که ایرانیان در کنار بهترین هنرمندان جهان ایستادهاند و آثارشان گواه این سخن است. از نمونههای فوقالعاده زیبای هنرمندان اعصار گذشته، همین مسجد نصیرالملک است.
مکان گردشگری، مقبره
در استان فارس
نزدیک به : شیراز
آرامگاه سعدی شیراز، معروف به «سعدیه»، در انتهای خیابان بوستان و در کنار باغ دلگشا قرار دارد. این مکان محل زندگی و دفن استاد سخن، سعدی شیرازی است و یکی از مهمترین جاذبههای گردشگری شیراز و مقصد تمام علاقهمندان به ادب فارسی محسوب میشود.
این بنای تاریخی که در دامنه کوه و در میان فضایی سبز و دلنشین قرار گرفته، ابتدا «خانقاه سعدی» بوده و پس از مرگش در همان محل دفن شده است. طراحی معماری این آرامگاه به دست محسن فروغی انجام شده و الهامگرفته از معماری کاخ چهلستون اصفهان است.
بنای آرامگاه شامل سه بخش اصلی است: ایوان، گنبدخانه و رواق . ایوان بنا با ۸ ستون سنگی از جنس گرانیت قرمزرنگ در جلوی مقبره قرار دارد. قبر سعدی زیر گنبد فیروزهای رنگ واقع شده و سنگ قبر نیز مربوط به دوره قاجار است.
این آرامگاه در یک اتاق قرار دارد که به شکل هشتضلعی است و اشعار سعدی روی کاشیهای لاجوردی آن نقش بسته است. در محوطه اطراف، حوضچههای کوچک، درختان کاج و بهارنارنج و گلکاریهای زیبا فضایی دلنشین و آرام فراهم کردهاند.
در ضلع غربی آرامگاه، با پایین رفتن از ۲۸ پله، به حوض ماهی میرسید. این حوض با کاشیکاریهای زیبا و آبی که از چشمه رکنآباد تأمین میشود، در گذشته مورد اعتقاد عمومی قرار داشت و مردم با انداختن سکه در آن، آرزوهایشان را به خدا سپردهاند.
زیرزمین سعدیه امروزه تبدیل به چایخانه سنتی شده و در کنار آن، کتابخانه عمومی سعدی و دفتر کار از ساختمانهای اطراف مقبره هستند. در محوطه اینجا، مغازههایی نیز برای فروش محصولات فرهنگی و صنایعدستی وجود دارد.
در اطراف مقبره قبرهایی از بزرگان دینی نیز وجود دارد که مهمترین آنها، قبر محمد شوریده شیرازی است. این بنا با الهام از معماری سنتی ایرانی و تزیینات کاشی و سنگ، زیباییهای منحصر به فردی دارد. ابیاتی از بوستان و گلستان نیز بصورت کاشیکاری روی دیوارهای آرامگاه نقش بستهاند.
آرامگاه سعدی در شمال شرقی شیراز و در انتهای خیابان بوستان واقع شده است. این مکان ابتدا خانقاه سعدی بوده و اواخر عمر در آنجا زندگی میکرده که در همانجا دفن شده است. فضای باغی و دلنشین این مکان، بازدیدکنندگان را به یاد تاریخ و هنر ایرانی-اسلامی میاندازد.
در گذشته، مردم جامه خود را در آب حوضچه سعدیه میشوییدند و اعتقاد داشتند این آب شفابخش است. همچنین در حوض سکه، سکههایی به جهت گرفتن حاجت در آب میانداختند. باوری کهن که هنوز در میان بعضی افراد باقی است.
این آرامگاه در یک باغ بزرگ و سرسبز قرار دارد که درختان نارنج، سرو و کاج هوایی خاص و دلنشین به آن میدهند. راهروهای سنگفرشی و گلکاریهای داخل حیاط، فضایی مناسب برای گذراندن چند دقیقه خلوت فراهم کردهاند.
این بنای تاریخی که در دامنه کوه و در میان فضایی سبز و دلنشین قرار گرفته، ابتدا «خانقاه سعدی» بوده و پس از مرگش در همان محل دفن شده است. طراحی معماری این آرامگاه به دست محسن فروغی انجام شده و الهامگرفته از معماری کاخ چهلستون اصفهان است.
بنای آرامگاه شامل سه بخش اصلی است: ایوان، گنبدخانه و رواق . ایوان بنا با ۸ ستون سنگی از جنس گرانیت قرمزرنگ در جلوی مقبره قرار دارد. قبر سعدی زیر گنبد فیروزهای رنگ واقع شده و سنگ قبر نیز مربوط به دوره قاجار است.
این آرامگاه در یک اتاق قرار دارد که به شکل هشتضلعی است و اشعار سعدی روی کاشیهای لاجوردی آن نقش بسته است. در محوطه اطراف، حوضچههای کوچک، درختان کاج و بهارنارنج و گلکاریهای زیبا فضایی دلنشین و آرام فراهم کردهاند.
در ضلع غربی آرامگاه، با پایین رفتن از ۲۸ پله، به حوض ماهی میرسید. این حوض با کاشیکاریهای زیبا و آبی که از چشمه رکنآباد تأمین میشود، در گذشته مورد اعتقاد عمومی قرار داشت و مردم با انداختن سکه در آن، آرزوهایشان را به خدا سپردهاند.
زیرزمین سعدیه امروزه تبدیل به چایخانه سنتی شده و در کنار آن، کتابخانه عمومی سعدی و دفتر کار از ساختمانهای اطراف مقبره هستند. در محوطه اینجا، مغازههایی نیز برای فروش محصولات فرهنگی و صنایعدستی وجود دارد.
در اطراف مقبره قبرهایی از بزرگان دینی نیز وجود دارد که مهمترین آنها، قبر محمد شوریده شیرازی است. این بنا با الهام از معماری سنتی ایرانی و تزیینات کاشی و سنگ، زیباییهای منحصر به فردی دارد. ابیاتی از بوستان و گلستان نیز بصورت کاشیکاری روی دیوارهای آرامگاه نقش بستهاند.
آرامگاه سعدی در شمال شرقی شیراز و در انتهای خیابان بوستان واقع شده است. این مکان ابتدا خانقاه سعدی بوده و اواخر عمر در آنجا زندگی میکرده که در همانجا دفن شده است. فضای باغی و دلنشین این مکان، بازدیدکنندگان را به یاد تاریخ و هنر ایرانی-اسلامی میاندازد.
در گذشته، مردم جامه خود را در آب حوضچه سعدیه میشوییدند و اعتقاد داشتند این آب شفابخش است. همچنین در حوض سکه، سکههایی به جهت گرفتن حاجت در آب میانداختند. باوری کهن که هنوز در میان بعضی افراد باقی است.
این آرامگاه در یک باغ بزرگ و سرسبز قرار دارد که درختان نارنج، سرو و کاج هوایی خاص و دلنشین به آن میدهند. راهروهای سنگفرشی و گلکاریهای داخل حیاط، فضایی مناسب برای گذراندن چند دقیقه خلوت فراهم کردهاند.
مکان گردشگری، مقبره
در استان فارس
نزدیک به : شیراز
آرامگاه حافظ شیراز، معروف به «حافظیه»، مکان محل زندگی و دفن خواجه شمسالدین محمد حافظ شیرازی، شاعر بزرگ ایرانی است که با اشعار عرفانی و بیمانندش سالیان سال است که مردم را شیفته سخنان خود کرده است.
این مجموعه یکی از پربازدیدترین جاذبههای گردشگری ایران محسوب میشود و هرساله هزاران نفر از ایرانیان و گردشگران خارجی را به خود جذب میکند. فضای منحصر به فرد این مکان، تلفیقی از شعر، عرفان و طبیعت سرسبز است که به بازدیدکنندگان فرصت استراحت و انعکاس فرهنگی را میدهد.
آرامگاه حافظ در شمال شرقی شیراز و در جنوب دروازه قرآن قرار دارد. بنای فعلی آرامگاه که به سال ۱۳۱۵ هجری شمسی برمیگردد، توسط آندره گدار ، معمار فرانسوی و شرقشناس مشهور، طراحی شده است.
بنای آرامگاه به شکل کلاه درویشان (هشت ستون) ساخته شده و گنبد آن با کاشیهای فیروزهای و طرحهای هفترنگ تزیین شده است. در بالای گنبد غزلی از خود حافظ نقش بسته که نمادی از روحیه عرفانی این شاعر است. قبر حافظ در صحن شمالی مجموعه قرار دارد و این بخش اغلب با نور طبیعی و بازی رنگهای ظریف کاشیکاریها مورد توجه گردشگران قرار میگیرد.
ایوان ۲۰ ستونی این مجموعه در حال حاضر به عنوان ورودی اصلی آرامگاه عمل میکند. این ایوان با ستونهای سنگی و ارتفاع پنج متری، زیبایی خاصی به محوطه میدهد. در داخل بنا، کتیبههایی از اشعار حافظ روی دیوارها و کاشیکاریها به نمایش درآمدهاند.
آرامگاه حافظ در یک باغ سنتی ایرانی قرار دارد که درختان نارنج، حوضهای آب و گلکاریهای فراوان، فضایی دلنشین و آرام فراهم کردهاند. در فصلهای بهار و پاییز، بوی نارنج و رنگارنگی گلها، زیبایی خاصی به محوطه میدهد. این مکان در شبها نیز فضایی کاملاً متفاوت و عارفانه دارد که بسیاری از علاقهمندان را جذب میکند.
در ضلع غربی مجموعه، حوض ماهی وجود دارد که در گذشته اعتقاداتی نسبت به آن وجود داشت. همچنین در کنار آرامگاه، فضاهایی برای نشستن و تماشای اشعار حافظ و گذراندن چند دقیقه خلوت فراهم شده است.
این مجموعه شامل چندین حیاط است:
حیاط جنوبی (ورودی)
حیاط شمالی (مقبره حافظ)
حیاط شرقی (مقبره خاندان معدل)
حیاط غربی (مقبره خاندان قوام)
آرامگاه حافظ در کنار اهمیت تاریخی و ادبی، مرکزی فرهنگی نیز محسوب میشود. در اینجا کلاسهای حافظشناسی و شعرخوانی برگزار میشود. همچنین فضاهایی برای خرید محصولات فرهنگی و صنایعدستی در محدوده وجود دارد. حضور در این مکان احساس خاصی از عشق، ادب و معنویت را القا میکند. در شب یلدا، اینجا مملو از بازدیدکنندگانی است که فال حافظ میگیرند و از آن به عنوان نمادی از هویت فرهنگی ایران یاد میکنند.
این مجموعه یکی از پربازدیدترین جاذبههای گردشگری ایران محسوب میشود و هرساله هزاران نفر از ایرانیان و گردشگران خارجی را به خود جذب میکند. فضای منحصر به فرد این مکان، تلفیقی از شعر، عرفان و طبیعت سرسبز است که به بازدیدکنندگان فرصت استراحت و انعکاس فرهنگی را میدهد.
آرامگاه حافظ در شمال شرقی شیراز و در جنوب دروازه قرآن قرار دارد. بنای فعلی آرامگاه که به سال ۱۳۱۵ هجری شمسی برمیگردد، توسط آندره گدار ، معمار فرانسوی و شرقشناس مشهور، طراحی شده است.
بنای آرامگاه به شکل کلاه درویشان (هشت ستون) ساخته شده و گنبد آن با کاشیهای فیروزهای و طرحهای هفترنگ تزیین شده است. در بالای گنبد غزلی از خود حافظ نقش بسته که نمادی از روحیه عرفانی این شاعر است. قبر حافظ در صحن شمالی مجموعه قرار دارد و این بخش اغلب با نور طبیعی و بازی رنگهای ظریف کاشیکاریها مورد توجه گردشگران قرار میگیرد.
ایوان ۲۰ ستونی این مجموعه در حال حاضر به عنوان ورودی اصلی آرامگاه عمل میکند. این ایوان با ستونهای سنگی و ارتفاع پنج متری، زیبایی خاصی به محوطه میدهد. در داخل بنا، کتیبههایی از اشعار حافظ روی دیوارها و کاشیکاریها به نمایش درآمدهاند.
آرامگاه حافظ در یک باغ سنتی ایرانی قرار دارد که درختان نارنج، حوضهای آب و گلکاریهای فراوان، فضایی دلنشین و آرام فراهم کردهاند. در فصلهای بهار و پاییز، بوی نارنج و رنگارنگی گلها، زیبایی خاصی به محوطه میدهد. این مکان در شبها نیز فضایی کاملاً متفاوت و عارفانه دارد که بسیاری از علاقهمندان را جذب میکند.
در ضلع غربی مجموعه، حوض ماهی وجود دارد که در گذشته اعتقاداتی نسبت به آن وجود داشت. همچنین در کنار آرامگاه، فضاهایی برای نشستن و تماشای اشعار حافظ و گذراندن چند دقیقه خلوت فراهم شده است.
این مجموعه شامل چندین حیاط است:
حیاط جنوبی (ورودی)
حیاط شمالی (مقبره حافظ)
حیاط شرقی (مقبره خاندان معدل)
حیاط غربی (مقبره خاندان قوام)
آرامگاه حافظ در کنار اهمیت تاریخی و ادبی، مرکزی فرهنگی نیز محسوب میشود. در اینجا کلاسهای حافظشناسی و شعرخوانی برگزار میشود. همچنین فضاهایی برای خرید محصولات فرهنگی و صنایعدستی در محدوده وجود دارد. حضور در این مکان احساس خاصی از عشق، ادب و معنویت را القا میکند. در شب یلدا، اینجا مملو از بازدیدکنندگانی است که فال حافظ میگیرند و از آن به عنوان نمادی از هویت فرهنگی ایران یاد میکنند.
مکان گردشگری، خانه
در استان فارس
نزدیک به : شیراز
خانه زینتالملک یکی از بهیادماندنیترین بنای تاریخی شیراز است که تلفیقی بینظیر از معماری سنتی ایرانی و هنرهای تزیینی دوره قاجار را به نمایش میگذارد. این خانه تاریخی دارای بیش از ۲۰ اتاق تو در تو است که با گچبری، نقاشی و آیینهکاریهای ظریف تزیین شدهاند. سقفهای چوبی این خانه نیز با تصاویر حیوانات، پرندگان و گلها نقاشی شدهاند و دقت بالای هنرمندان آن را بهخوبی نشان میدهد.
اما چیزی که این خانه را به یک مقصد گردشگری خاص تبدیل کرده، زیرزمین آجرکاری شده آن است. این فضای زیرزمینی بزرگ و طولانی که در سه ضلع اصلی خانه گسترده شده، در سال ۱۳۸۲ به موزه "گنجینه فارس" تغییر نام داد. در این موزه، مجسمههایی از شخصیتهای برجسته استان فارس از دوره هخامنشی تا دوره معاصر به نمایش درآمدهاند. مجسمههایی از کریم خان زند، سعدی، نصیرالملک، محمد نمازی، خشایارشاه، ابن مقفع و بسیاری دیگر در این فضا دیده میشوند.
هنگام ورود به موزه، مجسمه زینتالملک در ابتدای راه دیده میشود و هویت این خانه را به خوبی معرفی میکند. علاقهمندان به تاریخ و فرهنگ ایرانی میتوانند ضمن دیدن این مجسمهها، با زندگی و آثار این شخصیتها آشنا شوند. تزیینات آجری داخل زیرزمین نیز بعد از مرمت، زیبایی خاصی به فضا دادهاند.
بعد از بازدید از زیرزمین، بازدیدکننده دوباره به سطح اول خانه بازمیگردد و میتواند فضای اصلی خانه را با حیاط مرکزی، دو باغچه قرینه و حوض فیروزهای را تماشا کند. در این قسمت، تالار آینه با زیبایی محسورکنندهاش چشمها را به خود جلب میکند. همچنین در بالای سردر خانه، کاشیکاری هفترنگی با موضوع دو شیر شمشیر به دست و دو فرشته وجود دارد که به ظاهر بنا حس تاریخی خاصی میدهد.
خانه زینتالملک در واقع "اندرونی" خاندان قوام بوده و از طریق یک راه زیرزمینی به باغ نارنجستان قوام متصل است. البته این راه امروزه بسته است. این خانه از الگوی معماری سنتی شیرازی بهره میبرد؛ یعنی شامل یک حیاط مرکزی، فضای تابستاننشین و زمستاننشین است. فضایی که هر زاویهاش از زیبایی و جزییات ظریف پنهانی تشکیل شده است.
در بخشی از خانه، فروشگاهی کوچک از محصولات فرهنگی و صنایع دستی قرار دارد که میتوانید از آنها به عنوان یادبود خریداری کنید. همچنین در قسمت زمستاننشین خانه، یک کافه وجود دارد که خدمات قهوهخوری را ارائه میدهد.
این خانه توسط خاندان قوام و در دوره حکومت ناصرالدینشاه قاجار ساخته شد. زینتالملک، صاحب این خانه، یکی از زنان خیرخواه شهر بود که مجالس خیریه برگزار میکرد و به فقرا کمک میکرد. او دختر قوامالملک چهارم بود و خاندان قوام از قدیمیترین خاندانهای والی شیراز در دورههای مختلف بودند.
اما چیزی که این خانه را به یک مقصد گردشگری خاص تبدیل کرده، زیرزمین آجرکاری شده آن است. این فضای زیرزمینی بزرگ و طولانی که در سه ضلع اصلی خانه گسترده شده، در سال ۱۳۸۲ به موزه "گنجینه فارس" تغییر نام داد. در این موزه، مجسمههایی از شخصیتهای برجسته استان فارس از دوره هخامنشی تا دوره معاصر به نمایش درآمدهاند. مجسمههایی از کریم خان زند، سعدی، نصیرالملک، محمد نمازی، خشایارشاه، ابن مقفع و بسیاری دیگر در این فضا دیده میشوند.
هنگام ورود به موزه، مجسمه زینتالملک در ابتدای راه دیده میشود و هویت این خانه را به خوبی معرفی میکند. علاقهمندان به تاریخ و فرهنگ ایرانی میتوانند ضمن دیدن این مجسمهها، با زندگی و آثار این شخصیتها آشنا شوند. تزیینات آجری داخل زیرزمین نیز بعد از مرمت، زیبایی خاصی به فضا دادهاند.
بعد از بازدید از زیرزمین، بازدیدکننده دوباره به سطح اول خانه بازمیگردد و میتواند فضای اصلی خانه را با حیاط مرکزی، دو باغچه قرینه و حوض فیروزهای را تماشا کند. در این قسمت، تالار آینه با زیبایی محسورکنندهاش چشمها را به خود جلب میکند. همچنین در بالای سردر خانه، کاشیکاری هفترنگی با موضوع دو شیر شمشیر به دست و دو فرشته وجود دارد که به ظاهر بنا حس تاریخی خاصی میدهد.
خانه زینتالملک در واقع "اندرونی" خاندان قوام بوده و از طریق یک راه زیرزمینی به باغ نارنجستان قوام متصل است. البته این راه امروزه بسته است. این خانه از الگوی معماری سنتی شیرازی بهره میبرد؛ یعنی شامل یک حیاط مرکزی، فضای تابستاننشین و زمستاننشین است. فضایی که هر زاویهاش از زیبایی و جزییات ظریف پنهانی تشکیل شده است.
در بخشی از خانه، فروشگاهی کوچک از محصولات فرهنگی و صنایع دستی قرار دارد که میتوانید از آنها به عنوان یادبود خریداری کنید. همچنین در قسمت زمستاننشین خانه، یک کافه وجود دارد که خدمات قهوهخوری را ارائه میدهد.
این خانه توسط خاندان قوام و در دوره حکومت ناصرالدینشاه قاجار ساخته شد. زینتالملک، صاحب این خانه، یکی از زنان خیرخواه شهر بود که مجالس خیریه برگزار میکرد و به فقرا کمک میکرد. او دختر قوامالملک چهارم بود و خاندان قوام از قدیمیترین خاندانهای والی شیراز در دورههای مختلف بودند.
مکان گردشگری، بازار
در استان فارس
نزدیک به : شیراز
سرای مشیر یا سرای گلشن، یکی از زیباترین و قدیمیترین بازارهای تاریخی شیراز است که در قلب بازار وکیل قرار گرفته و به نوعی «بورس هنرهای دستی» شیراز به شمار میآید. این سرا که در دوره قاجار و به دستور میرزا ابوالحسن خان مشیرالملک، والی وقت فارس ساخته شده، یکی از جذابیتهای برجسته فرهنگی و گردشگری شیراز است.
وارد شدن به سرای مشیر، مثل گام برداشتن در یک نقاشی زنده است. ورودی هشتیدار و کاشیکاری شده با معرق و مقرنس، همراه با رنگهای چشمنواز کاشیها، احساس دخول به یک دنیای دیگر را به بازدیدکننده القا میکند. در وسط حیاط دایرهای این سرا، حوضی زیبا قرار دارد که توسط درختان بهارنارنج احاطه شده است. این فضای دلنشین با نورپردازی طبیعی از بالا و صدای آب، هوایی آرامشبخش ایجاد کرده است.
فضای اطراف حیاط شامل دو طبقه اتاقهایی است که در حال حاضر به صورت غرفههایی برای فروش انواع صنایع دستی شیرازی درآمدهاند. اینجا میتوانید شاهد خاتمکاری، معرقکاری، مقرنسکاری، حکاکی روی فلز، گلهای فرش، زیورآلات سنتی و حتی مجسمههای الهامگرفته از هنرهای باستانی ایرانی باشید.
یکی از جذابیتهای ویژه سرای مشیر، دیدن آن از طبقه دوم است. از این نقطه، حیاط مرکزی، حوض، درختان و رنگارنگی غرفهها به صورت یک صحنه واحد دیده میشود. همچنین نقاشیها و طرحهای تزیینی دیوارها و سقفها که با شیشههای رنگی تکمیل شدهاند، چشمها را درگیر خود میکنند.
این سرا در طول تاریخ تعمیرات متعددی دیده است. آخرین بازسازیها در سالهای ۱۳۴۸ و ۱۳۷۱ انجام شده که باعث حفظ ظاهر تاریخی و همزمان بهرهمندی از تسهیلات امروزی شده است. البته گاهی استفاده از بنرهای مدرن و سایهبانهای غیرهمگون با معماری، کمی زیبایی فضا را تحت تأثیر قرار داده است.
در مجاورت سرای مشیر، مغازههایی از بازار وکیل نیز قرار دارند و میتوانید بعد از دیدن سرای مشیر، با کمی پیادهروی، در بازار وکیل نیز گشتوگذار کنید و از سوغاتیها و غذاهای محلی لذت ببرید.
اگر به دنبال خرید سوغاتی و یادبود منحصربهفردی از شیراز هستید، سرای مشیر بهترین گزینه است. اما حتی اگر قصد خرید نداشته باشید، دیدن تنوع و زیباییهای دستسازهای اینجا، چنان ذهن را درگیر میکند که ساعتها را در کمال خوشحالی سپری خواهید کرد.
پیشنهاد میکنم برنامهریزی خود را برای بازدید از سرای مشیر در هنگامی از روز که نور طبیعی به داخل حیاط میتابد، انجام دهید. همچنین اگر اوقات شما منطبق با زمان مراسمهای محلی یا اجرای موسیقیهای سنتی شود، تجربهای دوچندان زیبا را خواهید داشت.
در نهایت، سرای مشیر نمونهای زنده از هنر، فرهنگ و سنتهای شیرازی است که در قالب یک فضای تاریخی و هنری به نمایش درآمده است. اینجا فقط یک بازار نیست، بلکه قلب هنرمند شیراز است که هر زائری را به خود جذب میکند.
وارد شدن به سرای مشیر، مثل گام برداشتن در یک نقاشی زنده است. ورودی هشتیدار و کاشیکاری شده با معرق و مقرنس، همراه با رنگهای چشمنواز کاشیها، احساس دخول به یک دنیای دیگر را به بازدیدکننده القا میکند. در وسط حیاط دایرهای این سرا، حوضی زیبا قرار دارد که توسط درختان بهارنارنج احاطه شده است. این فضای دلنشین با نورپردازی طبیعی از بالا و صدای آب، هوایی آرامشبخش ایجاد کرده است.
فضای اطراف حیاط شامل دو طبقه اتاقهایی است که در حال حاضر به صورت غرفههایی برای فروش انواع صنایع دستی شیرازی درآمدهاند. اینجا میتوانید شاهد خاتمکاری، معرقکاری، مقرنسکاری، حکاکی روی فلز، گلهای فرش، زیورآلات سنتی و حتی مجسمههای الهامگرفته از هنرهای باستانی ایرانی باشید.
یکی از جذابیتهای ویژه سرای مشیر، دیدن آن از طبقه دوم است. از این نقطه، حیاط مرکزی، حوض، درختان و رنگارنگی غرفهها به صورت یک صحنه واحد دیده میشود. همچنین نقاشیها و طرحهای تزیینی دیوارها و سقفها که با شیشههای رنگی تکمیل شدهاند، چشمها را درگیر خود میکنند.
این سرا در طول تاریخ تعمیرات متعددی دیده است. آخرین بازسازیها در سالهای ۱۳۴۸ و ۱۳۷۱ انجام شده که باعث حفظ ظاهر تاریخی و همزمان بهرهمندی از تسهیلات امروزی شده است. البته گاهی استفاده از بنرهای مدرن و سایهبانهای غیرهمگون با معماری، کمی زیبایی فضا را تحت تأثیر قرار داده است.
در مجاورت سرای مشیر، مغازههایی از بازار وکیل نیز قرار دارند و میتوانید بعد از دیدن سرای مشیر، با کمی پیادهروی، در بازار وکیل نیز گشتوگذار کنید و از سوغاتیها و غذاهای محلی لذت ببرید.
اگر به دنبال خرید سوغاتی و یادبود منحصربهفردی از شیراز هستید، سرای مشیر بهترین گزینه است. اما حتی اگر قصد خرید نداشته باشید، دیدن تنوع و زیباییهای دستسازهای اینجا، چنان ذهن را درگیر میکند که ساعتها را در کمال خوشحالی سپری خواهید کرد.
پیشنهاد میکنم برنامهریزی خود را برای بازدید از سرای مشیر در هنگامی از روز که نور طبیعی به داخل حیاط میتابد، انجام دهید. همچنین اگر اوقات شما منطبق با زمان مراسمهای محلی یا اجرای موسیقیهای سنتی شود، تجربهای دوچندان زیبا را خواهید داشت.
در نهایت، سرای مشیر نمونهای زنده از هنر، فرهنگ و سنتهای شیرازی است که در قالب یک فضای تاریخی و هنری به نمایش درآمده است. اینجا فقط یک بازار نیست، بلکه قلب هنرمند شیراز است که هر زائری را به خود جذب میکند.
مکان گردشگری، قلعه
در استان فارس
نزدیک به : شیراز
ارگ کریمخان یکی از برجستهترین آثار تاریخی ایران است که در دوره زندیه و به دستور کریمخان زند ساخته شده و نمادی از عظمت و تمدن این دوره است. این بنای تاریخی با طرحی مستحکم و منحصر به فرد، تلفیقی از معماری نظامی و مسکونی است که در قلب شهر شیراز جای گرفته است.
این ارگ در واقع اقامتگاه شخصی کریمخان بوده و در طول تاریخ کاربریهای مختلفی داشته است. در دوره پهلوی، به دلیل عدم توجه به ارزش تاریخی آن، این بنا به عنوان زندان مورد استفاده قرار گرفت. اما بعد از شناسایی اهمیت فرهنگی و تاریخی آن، عملیات مرمت و بازسازی آغاز شد و امروزه به عنوان یکی از مراکز گردشگری مهم ایران به بازدید عموم گشوده شده است.
معماری ارگ کریمخان به شکلی مربعی است که دیوارهای بلند و قطور آجری و چهار برج گوشهدار آن، هویت نظامی این بنا را مشخص میکند. ارتفاع دیوارها به ۱۲ متر و برجها به ۱۴ متر میرسد که عظمت بینظیری به آن میدهد. البته، ظاهر نظامی این بنا در داخل با فضایی آرام و مسکونی ترکیب شده است.
حیاط مرکزی ارگ با یک استخر بزرگ در وسط، گلکاریها و درختان نارنج، فضایی دلنشین و دلنواز فراهم کرده است. دور تا دور حیاط، ایوانها و اتاقهایی با گچبریهای زیبا قرار دارند که هنرمندان دوره زندیه را به خوبی به تصویر میکشند. نقاشیهای اسلیمی، طرحهای گل و مرغ و همچنین شیشههای رنگی پنجرهها، هر یک از زیباییهای برجسته این مجموعه هستند.
یکی از بخشهای جذاب این ارگ، حمام اختصاصی آن است که از قدیمیترین حمامهای این نوع در ایران به شمار میآید. این حمام که برای استفاده خاندان سلطنتی ساخته شده بود، امروزه نمونهای از زندگی لوکس و سنتی ایرانیان را به تصویر میکشد.
داخل ارگ شامل چندین اتاق است که برخی از آنها به نمایشگاههای دائمی یا موقت تبدیل شدهاند. یکی از این نمایشگاهها مجسمههایی از شخصیتهای تاریخی را به نمایش میگذارد و یادآور دوران شکوفایی زندیه است. همچنین در یکی از ساختمانهای مجاور، فروشگاهی از محصولات فرهنگی و صنایع دستی شیرازی وجود دارد که میتوانید از آنها به عنوان یادبود خریداری کنید.
یکی از جذابیتهای دیدنی این ارگ، نمای بالای دروازه ورودی است که تصویری بزرگ از صحنه معروف «نبرد رستم و دیو سفید» بر روی آن نقاشی شده است. این نقاشی اگرچه از دوره قاجاریه است، ولی با نمای کلی ارگ تناسب خوبی دارد.
با این حال، برخی از بازدیدکنندگان معتقدند که داخل ارگ در مقایسه با نمای بیرونی چندان جذاب نیست و بیشتر ارزش تماشای بیرونی این بناست. با این حال، برای آشنایی با تاریخ شیراز و دوره زندیه، بازدید از این اثر ملی الزامی است.
در نهایت، ارگ کریمخان نه تنها یک بناست، بلکه نمادی از ثبات، آرامش و تمدن زندیه است. اینجا جایی است که هر سنگش سخن میگوید و گذر زمان را در قالب هنر و معماری به نمایش گذاشته است.
این ارگ در واقع اقامتگاه شخصی کریمخان بوده و در طول تاریخ کاربریهای مختلفی داشته است. در دوره پهلوی، به دلیل عدم توجه به ارزش تاریخی آن، این بنا به عنوان زندان مورد استفاده قرار گرفت. اما بعد از شناسایی اهمیت فرهنگی و تاریخی آن، عملیات مرمت و بازسازی آغاز شد و امروزه به عنوان یکی از مراکز گردشگری مهم ایران به بازدید عموم گشوده شده است.
معماری ارگ کریمخان به شکلی مربعی است که دیوارهای بلند و قطور آجری و چهار برج گوشهدار آن، هویت نظامی این بنا را مشخص میکند. ارتفاع دیوارها به ۱۲ متر و برجها به ۱۴ متر میرسد که عظمت بینظیری به آن میدهد. البته، ظاهر نظامی این بنا در داخل با فضایی آرام و مسکونی ترکیب شده است.
حیاط مرکزی ارگ با یک استخر بزرگ در وسط، گلکاریها و درختان نارنج، فضایی دلنشین و دلنواز فراهم کرده است. دور تا دور حیاط، ایوانها و اتاقهایی با گچبریهای زیبا قرار دارند که هنرمندان دوره زندیه را به خوبی به تصویر میکشند. نقاشیهای اسلیمی، طرحهای گل و مرغ و همچنین شیشههای رنگی پنجرهها، هر یک از زیباییهای برجسته این مجموعه هستند.
یکی از بخشهای جذاب این ارگ، حمام اختصاصی آن است که از قدیمیترین حمامهای این نوع در ایران به شمار میآید. این حمام که برای استفاده خاندان سلطنتی ساخته شده بود، امروزه نمونهای از زندگی لوکس و سنتی ایرانیان را به تصویر میکشد.
داخل ارگ شامل چندین اتاق است که برخی از آنها به نمایشگاههای دائمی یا موقت تبدیل شدهاند. یکی از این نمایشگاهها مجسمههایی از شخصیتهای تاریخی را به نمایش میگذارد و یادآور دوران شکوفایی زندیه است. همچنین در یکی از ساختمانهای مجاور، فروشگاهی از محصولات فرهنگی و صنایع دستی شیرازی وجود دارد که میتوانید از آنها به عنوان یادبود خریداری کنید.
یکی از جذابیتهای دیدنی این ارگ، نمای بالای دروازه ورودی است که تصویری بزرگ از صحنه معروف «نبرد رستم و دیو سفید» بر روی آن نقاشی شده است. این نقاشی اگرچه از دوره قاجاریه است، ولی با نمای کلی ارگ تناسب خوبی دارد.
با این حال، برخی از بازدیدکنندگان معتقدند که داخل ارگ در مقایسه با نمای بیرونی چندان جذاب نیست و بیشتر ارزش تماشای بیرونی این بناست. با این حال، برای آشنایی با تاریخ شیراز و دوره زندیه، بازدید از این اثر ملی الزامی است.
در نهایت، ارگ کریمخان نه تنها یک بناست، بلکه نمادی از ثبات، آرامش و تمدن زندیه است. اینجا جایی است که هر سنگش سخن میگوید و گذر زمان را در قالب هنر و معماری به نمایش گذاشته است.
مکان گردشگری، مقبره
در استان فارس
نزدیک به : شیراز
آرامگاه کمالالدین ابوالعطا معروف به خواجوی کرمانی، یکی از جاذبههای فرهنگی و ادبی مهم شهر شیراز است که در کنار دروازه قرآن و در دامنه کوه صبوی قرار دارد. این مقبره در تنگه «الله اکبر» واقع شده است.
خواجوی کرمانی یکی از شاعران برجسته قرن هشتم هجری قمری و از شاعران برجسته دوره ایلخانی است که در کرمان به دنیا آمد، اما سالهای پایانی عمرش را در شیراز گذراند و در همانجا درگذشت. گفته میشود حافظ شیرازی تحت تأثیر اشعار او قرار داشته و از خواجو الهام گرفته است.
این آرامگاه بدون سقف و در فضای بازی ساخته شده که نمادی از سادگی و عظمت این شاعر بزرگ است. در مرکز بنا، سنگ قبر خواجو در داخل یک محفظه شیشهای قرار دارد و روی آن آیهای از سوره الرحمن حک شده است. در کنار مزار، مجسمهای سنگی از خواجو وجود دارد که در حالی کتابی در دست دارد و انگار در حال خلق یک غزل تازه است.
کمی بالاتر از مقبره، سه غار قرار دارند که محل عبادت و خلوتگاه خواجو و دیگر عارفان آن زمان بوده است. همچنین مقبره یکی از وزرای دوره ایلخانی نیز در نزدیکی یکی از این غارها قرار دارد.
هنگام ورود به این مکان، ابتدا در محوطهای که دور تا دورش با ستونها و طاقهای سفید رنگ پوشیده شده است، مجسمه خواجو را مشاهده میکنید. سپس از طریق پلههای سنگی به سمت بالا حرکت میکنید و از باغ سرسبز و زیبایی به نام بوستان خواجو رد میشوید. این مجموعه به دلیل دید برجستهاش به شهر شیراز، یکی از نقاط محبوب عکاسی و لحظات تأملبرانگیز است.
معماری این آرامگاه بسیار ساده ولی زیبا است. دو ستون بلند در دو طرف بنا، نمادی از عظمت این شاعر است. روی سنگ قبر هیچ نامی از خواجو وجود ندارد و فقط عبارت «کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ وَ یَبْقَی وَجْهُ رَبّکَ ذُو الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ» حک شده است.
این مکان به نوعی شباهتهایی به هنر تختجمشید دارد؛ از جمله نقشهای تزیینی و نقوش باستانی. همچنین شیر سنگی در محل به یادآور تمدنهای قدیمی ایران است.
در کنار آرامگاه، چندین کتیبه سنگی با اشعار خواجو دیده میشود که احساسی عمیق از شعر و فرهنگ ایرانی را القا میکند. منظره بسیار زیبای شهر شیراز از این نقطه، تجربهای ناب را برای بازدیدکنندگان فراهم میکند.
خواجوی کرمانی یکی از شاعران برجسته قرن هشتم هجری قمری و از شاعران برجسته دوره ایلخانی است که در کرمان به دنیا آمد، اما سالهای پایانی عمرش را در شیراز گذراند و در همانجا درگذشت. گفته میشود حافظ شیرازی تحت تأثیر اشعار او قرار داشته و از خواجو الهام گرفته است.
این آرامگاه بدون سقف و در فضای بازی ساخته شده که نمادی از سادگی و عظمت این شاعر بزرگ است. در مرکز بنا، سنگ قبر خواجو در داخل یک محفظه شیشهای قرار دارد و روی آن آیهای از سوره الرحمن حک شده است. در کنار مزار، مجسمهای سنگی از خواجو وجود دارد که در حالی کتابی در دست دارد و انگار در حال خلق یک غزل تازه است.
کمی بالاتر از مقبره، سه غار قرار دارند که محل عبادت و خلوتگاه خواجو و دیگر عارفان آن زمان بوده است. همچنین مقبره یکی از وزرای دوره ایلخانی نیز در نزدیکی یکی از این غارها قرار دارد.
هنگام ورود به این مکان، ابتدا در محوطهای که دور تا دورش با ستونها و طاقهای سفید رنگ پوشیده شده است، مجسمه خواجو را مشاهده میکنید. سپس از طریق پلههای سنگی به سمت بالا حرکت میکنید و از باغ سرسبز و زیبایی به نام بوستان خواجو رد میشوید. این مجموعه به دلیل دید برجستهاش به شهر شیراز، یکی از نقاط محبوب عکاسی و لحظات تأملبرانگیز است.
معماری این آرامگاه بسیار ساده ولی زیبا است. دو ستون بلند در دو طرف بنا، نمادی از عظمت این شاعر است. روی سنگ قبر هیچ نامی از خواجو وجود ندارد و فقط عبارت «کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ وَ یَبْقَی وَجْهُ رَبّکَ ذُو الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ» حک شده است.
این مکان به نوعی شباهتهایی به هنر تختجمشید دارد؛ از جمله نقشهای تزیینی و نقوش باستانی. همچنین شیر سنگی در محل به یادآور تمدنهای قدیمی ایران است.
در کنار آرامگاه، چندین کتیبه سنگی با اشعار خواجو دیده میشود که احساسی عمیق از شعر و فرهنگ ایرانی را القا میکند. منظره بسیار زیبای شهر شیراز از این نقطه، تجربهای ناب را برای بازدیدکنندگان فراهم میکند.
مکان گردشگری، مسجد
در استان فارس
نزدیک به : شیراز
مسجد وکیل یکی از زیباترین و معروفترین بنای تاریخی شیراز است که به دستور کریمخان زند در دوره حکومت او ساخته شده و نمادی از عظمت و هنر معماری دوره زندیه است. این مسجد با طرح دو ایوانی و شبستانی باشکوه، همواره یکی از مقاصد اصلی گردشگران داخلی و خارجی در شیراز بوده است.
هنگام ورود به مسجد، ابتدا با حیاطی بزرگ و دلنشین مواجه میشوید که با سنگهای بزرگ و ضخیم فرش شده است. در وسط حیاط، حوضی زیبا قرار دارد که در کنار آن درختان نارنج و هوای خنک این مکان را به یک فضای دلنواز تبدیل کردهاند.
اما چیزی که واقعاً چشمها را مجذوب میکند، شبستان جنوبی مسجد است. این شبستان دارای ۴۸ ستون یکپارچه سنگی است که به صورت مارپیچ و با نقشهای ظریف حجاری شدهاند. بلندی هر ستون حدود ۵ متر و قطر آنها حدود ۸۰ سانتیمتر است. این ستونها با دقت بالایی حجاری شدهاند و زیبایی خاصی به فضا میدهند. خطوط نستعلیق و ثلثی که در دیوارها و طاقها دیده میشود، نیز زیبایی این مجموعه را دوچندان میکند.
در شمال مسجد، طاق مروارید قرار دارد، یکی از مهمترین عناصر معماری این مسجد. این طاق با کاشیکاریهای هفترنگ و خطوط قرآنی به خط ثلث، نمادی از توجه به زیبایی و معنویت است. روی این طاق، دو گلدسته نیز مشخصکننده اهمیت معماری و فرهنگی این بنا هستند.
محراب و منبر مسجد نیز از دیگر زیباییهای این مجموعه هستند. منبر این مسجد یکپارچه و از سنگ مرمر است که در سمت چپ محراب قرار گرفته و دارای ۱۴ پله است. این منبر از معادن مراغه آذربایجان ساخته شده و به نوعی نمادی از هنر تراش سنگ در ایران است.
مسجد وکیل دارای دو شبستان است:
شبستان شرقی: محل نماز جمعه و مراسمهای مهم دینی
شبستان جنوبی: مشهورترین بخش این مسجد با ستونهای سنگی و نقاشیهای زیبا
همچنین در دیوارها و طاقها، معرقکاریها و میناکاریهای فراموشنشدنی دیده میشوند که نشان از مهارت هنرمندان دوره زندیه دارند. کاشیکاریهای هفترنگ و خطوط قرآنی که در دیوارها و سقفها به چشم میخورد، چهرهای مذهبی و هنری به مسجد دادهاند.
مساحت کل مسجد وکیل حدود ۱۱,۰۰۰ متر مربع است و در کنار آن بازار وکیل و حمام وکیل نیز قرار دارند. این مجموعه فرهنگی و تاریخی امروزه به عنوان یکی از مهمترین جاذبههای گردشگری شیراز شناخته میشود.
برای بازدید از این مسجد، لازم است احترام لازم به پوشش اسلامی و قواعد مساجد را رعایت کنید. البته در حال حاضر، مسجد برای بازدید گردشگران نیز باز است و فرصتی استثنایی برای دیدن هنر معماری ایرانی فراهم میکند.
هنگام ورود به مسجد، ابتدا با حیاطی بزرگ و دلنشین مواجه میشوید که با سنگهای بزرگ و ضخیم فرش شده است. در وسط حیاط، حوضی زیبا قرار دارد که در کنار آن درختان نارنج و هوای خنک این مکان را به یک فضای دلنواز تبدیل کردهاند.
اما چیزی که واقعاً چشمها را مجذوب میکند، شبستان جنوبی مسجد است. این شبستان دارای ۴۸ ستون یکپارچه سنگی است که به صورت مارپیچ و با نقشهای ظریف حجاری شدهاند. بلندی هر ستون حدود ۵ متر و قطر آنها حدود ۸۰ سانتیمتر است. این ستونها با دقت بالایی حجاری شدهاند و زیبایی خاصی به فضا میدهند. خطوط نستعلیق و ثلثی که در دیوارها و طاقها دیده میشود، نیز زیبایی این مجموعه را دوچندان میکند.
در شمال مسجد، طاق مروارید قرار دارد، یکی از مهمترین عناصر معماری این مسجد. این طاق با کاشیکاریهای هفترنگ و خطوط قرآنی به خط ثلث، نمادی از توجه به زیبایی و معنویت است. روی این طاق، دو گلدسته نیز مشخصکننده اهمیت معماری و فرهنگی این بنا هستند.
محراب و منبر مسجد نیز از دیگر زیباییهای این مجموعه هستند. منبر این مسجد یکپارچه و از سنگ مرمر است که در سمت چپ محراب قرار گرفته و دارای ۱۴ پله است. این منبر از معادن مراغه آذربایجان ساخته شده و به نوعی نمادی از هنر تراش سنگ در ایران است.
مسجد وکیل دارای دو شبستان است:
شبستان شرقی: محل نماز جمعه و مراسمهای مهم دینی
شبستان جنوبی: مشهورترین بخش این مسجد با ستونهای سنگی و نقاشیهای زیبا
همچنین در دیوارها و طاقها، معرقکاریها و میناکاریهای فراموشنشدنی دیده میشوند که نشان از مهارت هنرمندان دوره زندیه دارند. کاشیکاریهای هفترنگ و خطوط قرآنی که در دیوارها و سقفها به چشم میخورد، چهرهای مذهبی و هنری به مسجد دادهاند.
مساحت کل مسجد وکیل حدود ۱۱,۰۰۰ متر مربع است و در کنار آن بازار وکیل و حمام وکیل نیز قرار دارند. این مجموعه فرهنگی و تاریخی امروزه به عنوان یکی از مهمترین جاذبههای گردشگری شیراز شناخته میشود.
برای بازدید از این مسجد، لازم است احترام لازم به پوشش اسلامی و قواعد مساجد را رعایت کنید. البته در حال حاضر، مسجد برای بازدید گردشگران نیز باز است و فرصتی استثنایی برای دیدن هنر معماری ایرانی فراهم میکند.
مکان طبیعت گردی، پارک
در استان فارس
نزدیک به : شیراز
پارک کوهستانی دراک یکی از بزرگترین و جذابترین فضاهای طبیعی و گردشگری شهر شیراز است که در دامنه کوه دراک و در بلوار حسینی الهاشمی واقع شده است.
این پارک با مساحتی حدود ۵۸۰ هکتار ، فضایی گسترده و تنوعدار برای ورزش، استراحت، طبیعتگردی و فعالیتهای هیجانانگیز فراهم کرده است.
هنگام ورود به پارک، آبنمای زیبایی با پوشش گیاهی چشمنواز شما را استقبال میکند. اینجا جایی است که طبیعت، حرکت و سرگرمی با هم دست دادهاند تا تجربهای نو از شیراز به شما القا کنند.
در این پارک، انواع بازیهای هیجانی وجود دارند که شامل:
زیپ لاین با ارتفاع بالا و دید بینظیر به شهر
پل معلق که میتوانید با کمی هیجان از روی آن رد شوید
پارک کودک و یک سرسره فوقالعاده بزرگ و پر هیجان
در قسمتهای بالایی پارک، آلاچیقهایی زیبا دیده میشوند که میتوانید در آنجا استراحت کنید و از منظره شهر شیراز از ارتفاع لذت ببرید.
این پارک دارای مسیرهای پیادهروی و دوچرخهسواری است که برای همه سنین مناسب است.
همچنین سرویسهای بهداشتی تمیز و مناسب در نقاط مختلفی از پارک قرار دارند که این موضوع از نقاط قوت این مکان است.
در ابتدای ورودی پارک، چندین پارکینگ عمومی وجود دارد که امکان توقف راحت را برای بازدیدکنندگان فراهم میکند.
در قسمت ورودی همچنین ایستگاه ترامپولین وجود دارد که در روزهای خاصی از هفته، برای خانم ها و آقایان جداگانه فعال است.
این پارک در سال ۱۳۹۶ افتتاح شد و از آن زمان یکی از مقاصد محبوب شیرازیها و گردشگران شده است.
این پارک با مساحتی حدود ۵۸۰ هکتار ، فضایی گسترده و تنوعدار برای ورزش، استراحت، طبیعتگردی و فعالیتهای هیجانانگیز فراهم کرده است.
هنگام ورود به پارک، آبنمای زیبایی با پوشش گیاهی چشمنواز شما را استقبال میکند. اینجا جایی است که طبیعت، حرکت و سرگرمی با هم دست دادهاند تا تجربهای نو از شیراز به شما القا کنند.
در این پارک، انواع بازیهای هیجانی وجود دارند که شامل:
زیپ لاین با ارتفاع بالا و دید بینظیر به شهر
پل معلق که میتوانید با کمی هیجان از روی آن رد شوید
پارک کودک و یک سرسره فوقالعاده بزرگ و پر هیجان
در قسمتهای بالایی پارک، آلاچیقهایی زیبا دیده میشوند که میتوانید در آنجا استراحت کنید و از منظره شهر شیراز از ارتفاع لذت ببرید.
این پارک دارای مسیرهای پیادهروی و دوچرخهسواری است که برای همه سنین مناسب است.
همچنین سرویسهای بهداشتی تمیز و مناسب در نقاط مختلفی از پارک قرار دارند که این موضوع از نقاط قوت این مکان است.
در ابتدای ورودی پارک، چندین پارکینگ عمومی وجود دارد که امکان توقف راحت را برای بازدیدکنندگان فراهم میکند.
در قسمت ورودی همچنین ایستگاه ترامپولین وجود دارد که در روزهای خاصی از هفته، برای خانم ها و آقایان جداگانه فعال است.
این پارک در سال ۱۳۹۶ افتتاح شد و از آن زمان یکی از مقاصد محبوب شیرازیها و گردشگران شده است.
مکان طبیعت گردی، پارک
در استان فارس
نزدیک به : شیراز
بوستان خواجوی کرمانی یکی از زیباترین فضاهای سبز شهر شیراز است که در دامنه کوه صبوی و در نزدیکی دروازه قرآن قرار گرفته است.
هنگام ورود به بوستان، با یک مسیر پلهای مواجه میشوید که از پایین کوه به سمت قسمتهای بالایی آن میرود. این مسیر با درختان، آبنماها و دیدهبانیهای متعدد به شهر، فرصتی استثنایی برای پیادهروی و عکاسی فراهم میکند. در تمام طول مسیر، حس آرامش و تماس با طبیعت، ذهن را درگیر خود میکند.
این بوستان دارای چندین جاذبه دیدنی است، از جمله:
آبنماهای زیبا و طبیعی که در مسیر حرکت به سمت بالای کوه قرار دارند
طاق قدیمی و زیبا در انتهای بوستان که نمادی از هنرمندی معماری ایرانی است
غارهای سهگانه که یکی از آنها محل خلوتگاه خواجوی کرمانی و دو تای دیگر دارای نقشهای تاریخی و باستانی هستند
شیر سنگی در مجاورت یکی از غارها که آبی از دهانش جاری است و زیبایی خاصی به فضا میدهد
فروشگاهی از صنایع دستی و محصولات فرهنگی که میتوانید یادبودی از این مکان زیبا به همراه ببرید
در دیوارهای سنگی و فضای داخلی غارها، نقشهای برجستهای زیبا دیده میشوند که الهامگرفته از اساطیر ایرانی و صحنههای تاریخی هستند.
این نقشها با دقت بالایی حک شدهاند و تصاویری از مراسم دینی، صحنههای شکار و حتی صحنههای نظامی را به تصویر میکشند.
این نقشها گواهی از وجود فرهنگ عمیق ایرانی در این منطقه هستند.
همچنین در نزدیکی یکی از غارها، قبر خواجه عمادالدین محمود قرار دارد.
او یکی از شخصیتهای برجسته و وزیران دوره مغول بوده که در کنار خواجوی کرمانی در این منطقه مدفون شده است.
این مقبره که البته کمتر مورد توجه گردشگران قرار میگیرد، نمادی از تنوع تاریخی و فرهنگی این منطقه است.
اما یکی از جذابیتهای ویژه این بوستان، نقش برجسته فتحعلیشاه و فرزندانش است که در دیوارهای سنگی در بالای بوستان دیده میشود.
این نقش برجسته نمونهای از هنر حجاری دوره قاجار است و تصاویر پادشاهان این دودمان را در کنار هم به تصویر میکشد.
این عنصر تزیینی، به نوعی نشان از دخالت بعدی در فضا در دوره قاجاریه دارد و اثری از بازسازیهای بعدی است.
در داخل بوستان، فضایی گرم و دلنواز فرهنگی هم فراهم شده است.
فرهنگسرای خواجو و فروشگاههای صنایع دستی میتوانند فرصتی برای شناخت بیشتر از شعر و فرهنگ این منطقه باشند.
این بوستان نه تنها برای علاقهمندان به طبیعت، بلکه برای دوستداران هنر و فرهنگ ایرانی هم جذاب است.
هنگام ورود به بوستان، با یک مسیر پلهای مواجه میشوید که از پایین کوه به سمت قسمتهای بالایی آن میرود. این مسیر با درختان، آبنماها و دیدهبانیهای متعدد به شهر، فرصتی استثنایی برای پیادهروی و عکاسی فراهم میکند. در تمام طول مسیر، حس آرامش و تماس با طبیعت، ذهن را درگیر خود میکند.
این بوستان دارای چندین جاذبه دیدنی است، از جمله:
آبنماهای زیبا و طبیعی که در مسیر حرکت به سمت بالای کوه قرار دارند
طاق قدیمی و زیبا در انتهای بوستان که نمادی از هنرمندی معماری ایرانی است
غارهای سهگانه که یکی از آنها محل خلوتگاه خواجوی کرمانی و دو تای دیگر دارای نقشهای تاریخی و باستانی هستند
شیر سنگی در مجاورت یکی از غارها که آبی از دهانش جاری است و زیبایی خاصی به فضا میدهد
فروشگاهی از صنایع دستی و محصولات فرهنگی که میتوانید یادبودی از این مکان زیبا به همراه ببرید
در دیوارهای سنگی و فضای داخلی غارها، نقشهای برجستهای زیبا دیده میشوند که الهامگرفته از اساطیر ایرانی و صحنههای تاریخی هستند.
این نقشها با دقت بالایی حک شدهاند و تصاویری از مراسم دینی، صحنههای شکار و حتی صحنههای نظامی را به تصویر میکشند.
این نقشها گواهی از وجود فرهنگ عمیق ایرانی در این منطقه هستند.
همچنین در نزدیکی یکی از غارها، قبر خواجه عمادالدین محمود قرار دارد.
او یکی از شخصیتهای برجسته و وزیران دوره مغول بوده که در کنار خواجوی کرمانی در این منطقه مدفون شده است.
این مقبره که البته کمتر مورد توجه گردشگران قرار میگیرد، نمادی از تنوع تاریخی و فرهنگی این منطقه است.
اما یکی از جذابیتهای ویژه این بوستان، نقش برجسته فتحعلیشاه و فرزندانش است که در دیوارهای سنگی در بالای بوستان دیده میشود.
این نقش برجسته نمونهای از هنر حجاری دوره قاجار است و تصاویر پادشاهان این دودمان را در کنار هم به تصویر میکشد.
این عنصر تزیینی، به نوعی نشان از دخالت بعدی در فضا در دوره قاجاریه دارد و اثری از بازسازیهای بعدی است.
در داخل بوستان، فضایی گرم و دلنواز فرهنگی هم فراهم شده است.
فرهنگسرای خواجو و فروشگاههای صنایع دستی میتوانند فرصتی برای شناخت بیشتر از شعر و فرهنگ این منطقه باشند.
این بوستان نه تنها برای علاقهمندان به طبیعت، بلکه برای دوستداران هنر و فرهنگ ایرانی هم جذاب است.
مکان گردشگری، دروازه
در استان فارس
نزدیک به : شیراز
دروازه قرآن یکی از قدیمیترین و معروفترین دروازههای شهر شیراز است که در تنگه "الله اکبر" و در ورودی شهر قرار گرفته است.
این بنای تاریخی در دوره حکومت عضدالدوله دیلمی ساخته شد و در آن زمان شیراز پایتخت بود. نام این دروازه از قرآنی نفیس گرفته شده که در بالای آن قرار داشت تا مسافرانی که از زیر آن عبور میکردند، متبرک شوند.
این دروازه در طول تاریخ بارها تخریب و مرمت شده است. مهمترین بازسازیها در دوره کریمخان زند انجام شد، که دو قرآن بزرگ به نام "قرآن هفده من " در آن قرار داده شدند. این قرآنها امروزه در موزه پارس نگهداری میشوند.
آخرین مرمت در سال ۱۳۹۷ انجام شده و فضای اطراف آن به یک مجموعه تفریحی و گردشگری تبدیل شده است.
دروازه قرآن یکی از شش دروازه قدیمی شیراز بوده و تنها دروازه باقیمانده از آن دوران است. این دروازه به عنوان یکی از آثار ثبت ملی، در سال ۱۳۷۵ به فهرست آثار ملی ایران اضافه شد .
در سالهای گذشته، این مسیر توسط خودروها طی میشد، اما امروزه مسیر اتومبیل بسته شده و تبدیل به فضای پیادهگردی شده است. در کنار دروازه، یک پارک کوهستانی نیز ایجاد شده که فرصتی برای استراحت و لحظاتی آرامشبخش فراهم میکند.
این دروازه همچنین مرز دو کوه "باباکوهی" و "چهل مقام" است و از زیر آن، راهروی تاریخی و قدیمی ای میگذرد که قدمت آن به هزارهها برمیگردد.
همچنین، این مکان در مجاورت مقبره خواجوی کرمانی و غارهای قدیمی قرار دارد.
دروازه قرآن شیراز نه تنها یک اثر تاریخی است، بلکه نمادی از میهماننوازی ایرانی و دعا برای مسافران است.
این بنای تاریخی در دوره حکومت عضدالدوله دیلمی ساخته شد و در آن زمان شیراز پایتخت بود. نام این دروازه از قرآنی نفیس گرفته شده که در بالای آن قرار داشت تا مسافرانی که از زیر آن عبور میکردند، متبرک شوند.
این دروازه در طول تاریخ بارها تخریب و مرمت شده است. مهمترین بازسازیها در دوره کریمخان زند انجام شد، که دو قرآن بزرگ به نام "قرآن هفده من " در آن قرار داده شدند. این قرآنها امروزه در موزه پارس نگهداری میشوند.
آخرین مرمت در سال ۱۳۹۷ انجام شده و فضای اطراف آن به یک مجموعه تفریحی و گردشگری تبدیل شده است.
دروازه قرآن یکی از شش دروازه قدیمی شیراز بوده و تنها دروازه باقیمانده از آن دوران است. این دروازه به عنوان یکی از آثار ثبت ملی، در سال ۱۳۷۵ به فهرست آثار ملی ایران اضافه شد .
در سالهای گذشته، این مسیر توسط خودروها طی میشد، اما امروزه مسیر اتومبیل بسته شده و تبدیل به فضای پیادهگردی شده است. در کنار دروازه، یک پارک کوهستانی نیز ایجاد شده که فرصتی برای استراحت و لحظاتی آرامشبخش فراهم میکند.
این دروازه همچنین مرز دو کوه "باباکوهی" و "چهل مقام" است و از زیر آن، راهروی تاریخی و قدیمی ای میگذرد که قدمت آن به هزارهها برمیگردد.
همچنین، این مکان در مجاورت مقبره خواجوی کرمانی و غارهای قدیمی قرار دارد.
دروازه قرآن شیراز نه تنها یک اثر تاریخی است، بلکه نمادی از میهماننوازی ایرانی و دعا برای مسافران است.
مکان گردشگری، عمارت
در استان فارس
نزدیک به : شیراز
باغ عفیفآباد یکی از قدیمیترین و معروفترین باغهای شیراز است که ریشهاش به دوره صفویه برمیگردد. این باغ در طول تاریخ تحت عنوانهای مختلفی شناخته شده است. در آن زمان به آن باغ گلشن گفته میشد و محل اقامت و پذیرایی از مهمانان بود.
اما در دوره قاجار ، این باغ به عفیفه خانم ، خواهرزاده میرزا علیخان قوامالملک، واگذار شد و از آن پس نام عفیفآباد را گرفت. این خاندان والی شیراز، یکی از خاندانهای بزرگ و مؤثر در حوزه سیاسی و فرهنگی شیراز بودند و مجموعههای متعددی را در شیراز بنا کردهاند.
ساختمان اصلی باغ شامل یک عمارت دوبلکس مجلل است که دارای نزدیک به ۳۰ اتاق و تالار است. تمامی اتاقها با سقفهای چوبی، گچبری و کاشیکاریهای ظریف تزیین شدهاند. این بنا از الگوی معماری سنتی ایرانی پیروی میکند و دارای حیاط مرکزی، فضای تابستاننشین و زمستاننشین است.
اما چیزی که این باغ را به یک مقصد گردشگری تبدیل کرده، موزه نظامی است که در طبقه پایینی ساختمان اصلی مستقر شده است. این موزه شامل سلاحهای سرد و گرم، شمشیرهای قدیمی، توپ، تانک، خودروی تشییع جنازه رضاشاه و سایر وسایل نظامی است که گویی تاریخ نظامی ایران را در قالب یک مجموعه روایت میکنند.
این باغ در سال ۱۳۵۱ ه.ش به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شد و از آن زمان تاکنون توسط سازمانهای میراث فرهنگی مورد حمایت قرار گرفته است. در سالهای گذشته، این مکان به عنوان موزه گلشن شناخته میشد و در حال حاضر یکی از مهمترین موزههای نظامی شیراز در آن قرار دارد.
در زمان پهلوی، این بنا به عنوان مرکز آموزشی و فرهنگی مورد استفاده قرار گرفت و حتی ورودی آن را به عنوان یکی از مراکز فرهنگی شیراز بازسازی کردند . متاسفانه در برخی نقاط، اضافه کردن عناصر جدید مثل کپسولهای آتشنشانی روی آینهکاریها یا استفاده از لامپهای مدرن ، با هویت تاریخی بنا تناقض دارد.
اما در دوره قاجار ، این باغ به عفیفه خانم ، خواهرزاده میرزا علیخان قوامالملک، واگذار شد و از آن پس نام عفیفآباد را گرفت. این خاندان والی شیراز، یکی از خاندانهای بزرگ و مؤثر در حوزه سیاسی و فرهنگی شیراز بودند و مجموعههای متعددی را در شیراز بنا کردهاند.
ساختمان اصلی باغ شامل یک عمارت دوبلکس مجلل است که دارای نزدیک به ۳۰ اتاق و تالار است. تمامی اتاقها با سقفهای چوبی، گچبری و کاشیکاریهای ظریف تزیین شدهاند. این بنا از الگوی معماری سنتی ایرانی پیروی میکند و دارای حیاط مرکزی، فضای تابستاننشین و زمستاننشین است.
اما چیزی که این باغ را به یک مقصد گردشگری تبدیل کرده، موزه نظامی است که در طبقه پایینی ساختمان اصلی مستقر شده است. این موزه شامل سلاحهای سرد و گرم، شمشیرهای قدیمی، توپ، تانک، خودروی تشییع جنازه رضاشاه و سایر وسایل نظامی است که گویی تاریخ نظامی ایران را در قالب یک مجموعه روایت میکنند.
این باغ در سال ۱۳۵۱ ه.ش به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شد و از آن زمان تاکنون توسط سازمانهای میراث فرهنگی مورد حمایت قرار گرفته است. در سالهای گذشته، این مکان به عنوان موزه گلشن شناخته میشد و در حال حاضر یکی از مهمترین موزههای نظامی شیراز در آن قرار دارد.
در زمان پهلوی، این بنا به عنوان مرکز آموزشی و فرهنگی مورد استفاده قرار گرفت و حتی ورودی آن را به عنوان یکی از مراکز فرهنگی شیراز بازسازی کردند . متاسفانه در برخی نقاط، اضافه کردن عناصر جدید مثل کپسولهای آتشنشانی روی آینهکاریها یا استفاده از لامپهای مدرن ، با هویت تاریخی بنا تناقض دارد.
مکان گردشگری، عمارت
در استان فارس
نزدیک به : شیراز
باغ دلگشا یکی از قدیمیترین و زیباترین باغهای شیراز است که قدمت آن به دوره ساسانیان برمیگردد. مرمتها و توسعه آن در دوره صفویه، قاجار و دهه ۴۰ شمسی توسط دودمان پهلوی صورت گرفته است و در نزدیکی آرامگاه سعدی قرار دارد.
معماری این باغ به سبک باغهای ایرانی است و شامل یک عمارت سهطبقه مجلل در وسط باغ است که به کوشک دلگشا معروف است. این بنای زیبا با آیینهکاریهای ظریف، گچبریها، نقاشیها و سقفهای چوبی ، زیباییهای برجستهای دارد.
در طبقه همکف، موزه سکه و اسکناس قرار دارد و در طبقه بالا، موزه رادیو و تلویزیون با شیوهای جذاب از فناوریهای قدیمی نمایش داده شده است.
اما چیزی که واقعاً قلب گردشگران را فتح میکند، فضای سبز و طبیعت بینظیر این باغ است . درختان نارنج، پرتقال و نخلهای بلند که در طول مسیر رد میشوند، بوی معطر بهار را در تمام فضا پخش میکنند.
حدود ۴,۵۰۰ درخت نارنج در این باغ وجود دارد و در فصل بهار، شکوفههای سفید و خوشبوی نارنج فضایی مستکننده ایجاد میکنند.
در وسط باغ، آبنمایی بلند و طویل وجود دارد که از لابهلای درختان میگذرد. مقابل عمارت اصلی نیز استخری بزرگ قرار دارد که انعکاس بنای سهطبقه در آب آن، یک صحنه عکاسی فوقالعاده فراهم میکند.
این باغ در طول تاریخ مرتبهای تاریخی و فرهنگی داشته است. در زمان قوامالملک شیرازی ، این باغ به عنوان بخشی از مجموعه خاندان قوام خریداری و بازسازی شد.
همچنین در دهه ۱۳۴۰ شمسی ، شهرداری شیراز عملیات بازسازی دیگری را در این مکان انجام داد.
در طول مسیر ورودی، با یک آبنمای بلند و فوارههای متعدد مواجه میشوید که در فصل بهار، آب جاری و زیبا دارد. در پشت باغ نیز درختان سرو، نارنج و نخلهایی قرار دارند که به نوعی نمادی از ثبات و زیبایی ایرانی هستند. در طبقه سوم کوشک، نماهای زیبایی از کل باغ دیده میشود که برای عکاسی بینظیر است. همچنین در گوشههای باغ، نقشهای باستانی، گچبریها و کندهکاریهایی از دیوارها دیده میشود که گواهی از عمر تاریخی این مکان است.
معماری این باغ به سبک باغهای ایرانی است و شامل یک عمارت سهطبقه مجلل در وسط باغ است که به کوشک دلگشا معروف است. این بنای زیبا با آیینهکاریهای ظریف، گچبریها، نقاشیها و سقفهای چوبی ، زیباییهای برجستهای دارد.
در طبقه همکف، موزه سکه و اسکناس قرار دارد و در طبقه بالا، موزه رادیو و تلویزیون با شیوهای جذاب از فناوریهای قدیمی نمایش داده شده است.
اما چیزی که واقعاً قلب گردشگران را فتح میکند، فضای سبز و طبیعت بینظیر این باغ است . درختان نارنج، پرتقال و نخلهای بلند که در طول مسیر رد میشوند، بوی معطر بهار را در تمام فضا پخش میکنند.
حدود ۴,۵۰۰ درخت نارنج در این باغ وجود دارد و در فصل بهار، شکوفههای سفید و خوشبوی نارنج فضایی مستکننده ایجاد میکنند.
در وسط باغ، آبنمایی بلند و طویل وجود دارد که از لابهلای درختان میگذرد. مقابل عمارت اصلی نیز استخری بزرگ قرار دارد که انعکاس بنای سهطبقه در آب آن، یک صحنه عکاسی فوقالعاده فراهم میکند.
این باغ در طول تاریخ مرتبهای تاریخی و فرهنگی داشته است. در زمان قوامالملک شیرازی ، این باغ به عنوان بخشی از مجموعه خاندان قوام خریداری و بازسازی شد.
همچنین در دهه ۱۳۴۰ شمسی ، شهرداری شیراز عملیات بازسازی دیگری را در این مکان انجام داد.
در طول مسیر ورودی، با یک آبنمای بلند و فوارههای متعدد مواجه میشوید که در فصل بهار، آب جاری و زیبا دارد. در پشت باغ نیز درختان سرو، نارنج و نخلهایی قرار دارند که به نوعی نمادی از ثبات و زیبایی ایرانی هستند. در طبقه سوم کوشک، نماهای زیبایی از کل باغ دیده میشود که برای عکاسی بینظیر است. همچنین در گوشههای باغ، نقشهای باستانی، گچبریها و کندهکاریهایی از دیوارها دیده میشود که گواهی از عمر تاریخی این مکان است.
مکان گردشگری، عمارت
در استان فارس
نزدیک به : شیراز
باغ ارم یکی از زیباترین و قدیمیترین باغهای ایران است که در شمال شهر شیراز واقع شده و امروزه به عنوان یک باغ گیاهشناسی زیر نظر دانشگاه شیراز مدیریت میشود.
باغ ارم حدود سده ۱۱ میلادی (قرن چهاردهم هجری قمری)، زمان سلجوقیان ساخته شده و تعمیرات و توسعه آن در زمان کریمخان زند، ناصرالدینشاه قاجار و دهه ۱۳۴۰ شمسی در حکومت پهلوی صورت پذیرفته است و در سال ۱۳۹۰ به عنوان یکی از ۹ باغ ایرانی در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد و از این لحاظ، یکی از نمونههای برجسته هنر باغسازی ایرانی محسوب میشود.
ساختمان اصلی باغ، یک عمارت سهطبقه مجلل است که در مرکز باغ قرار دارد.
این بنای شاهانه با کاشیکاریهای رنگارنگ، گچبریهای ظریف و نقاشیهای دیواری ، نمادی از هنر و معماری ایرانی است.
در جلوی عمارت، حوضی بزرگ قرار دارد که انعکاس بنای سهضلعی روی آب، صحنهای عکاسی فوقالعاده فراهم میکند.
اما چیزی که اینجا را به یک مقصد گردشگری برجسته تبدیل کرده، تنوع گیاهی غنی است.
در این باغ، انواع درختان میوه، گیاهان زینتی و گلهای محلی و خارجی را میتوان دید که هر کدام با نام و مشخصاتشان روی تابلوهایی در کنارشان نصب شده است.
گلستان رز در این باغ شامل بیش از ۳۰۰ نوع گل رز است که در فصل بهار، تمام فضا را رنگارنگ میکند.
درختان سروناز باغ ارم با ارتفاع ۳۵ متری و عمری بالغبر ۲۰۰ ساله ، یکی از مشهورترین جاذبههای این مکان هستند.
این درختان که در طول مسیرهای اصلی باغ رد میشوند، به خوبی سایه فضای باغ را فراهم کرده و هوا را خنک میکنند.
این باغ در طول تاریخ، محل اقامت شاهان، خاندانهای سلطنتی و سران ایل قشقایی بوده است.
در زمان قاجار، حاج حسنعلی خان نصیرالملک، ساختمان فعلی باغ را با الهام از معماری صفویه و زندیه بنا کرد.
در زمان پهلوی هم این باغ به دانشگاه شیراز واگذار شد و از آن پس به عنوان مرکزی علمی و گیاهشناسی بهرهبرداری شد.
در داخل عمارت اصلی، موزه سنگهای قیمتی و طبیعی قرار دارد که شامل انواع سنگهای نادر، گوهر و یادگارهای تاریخی است.
همچنین در طبقه بالایی، فضایی برای نمایش دائمی از محصولات فرهنگی و هنری شیراز فراهم شده است.
در مجاورت عمارت، کافههای سنتی و فروشگاههای صنایع دستی قرار دارند که میتوانید از آنها استفاده کنید.
در فصل بهار، شربت بهارنارنج در این کافهها فروخته میشود و تجربهای ویژه از طعم و فرهنگ شیرازی به بازدیدکننده القا میکند.
این باغ همچنین دارای یک گلخانه است که در آن گیاهان نادر و خارجی نگهداری میشوند.
همچنین آبنمایی طولانی و فوارههای متعدد در باغ وجود دارند که در فصل بهار و تابستان، هوای دلنشینی به فضا میدهند.
این باغ به دلیل موقعیت خاصش در خیابان ارم، خود خیابان ارم را به یکی از زیباترین معابر شیراز تبدیل کرده است.
در فصل پاییز، رنگهای طبیعی درختان این خیابان، فرصتی عالی برای عکاسی و گردشگری فراهم میکند.
باغ ارم حدود سده ۱۱ میلادی (قرن چهاردهم هجری قمری)، زمان سلجوقیان ساخته شده و تعمیرات و توسعه آن در زمان کریمخان زند، ناصرالدینشاه قاجار و دهه ۱۳۴۰ شمسی در حکومت پهلوی صورت پذیرفته است و در سال ۱۳۹۰ به عنوان یکی از ۹ باغ ایرانی در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد و از این لحاظ، یکی از نمونههای برجسته هنر باغسازی ایرانی محسوب میشود.
ساختمان اصلی باغ، یک عمارت سهطبقه مجلل است که در مرکز باغ قرار دارد.
این بنای شاهانه با کاشیکاریهای رنگارنگ، گچبریهای ظریف و نقاشیهای دیواری ، نمادی از هنر و معماری ایرانی است.
در جلوی عمارت، حوضی بزرگ قرار دارد که انعکاس بنای سهضلعی روی آب، صحنهای عکاسی فوقالعاده فراهم میکند.
اما چیزی که اینجا را به یک مقصد گردشگری برجسته تبدیل کرده، تنوع گیاهی غنی است.
در این باغ، انواع درختان میوه، گیاهان زینتی و گلهای محلی و خارجی را میتوان دید که هر کدام با نام و مشخصاتشان روی تابلوهایی در کنارشان نصب شده است.
گلستان رز در این باغ شامل بیش از ۳۰۰ نوع گل رز است که در فصل بهار، تمام فضا را رنگارنگ میکند.
درختان سروناز باغ ارم با ارتفاع ۳۵ متری و عمری بالغبر ۲۰۰ ساله ، یکی از مشهورترین جاذبههای این مکان هستند.
این درختان که در طول مسیرهای اصلی باغ رد میشوند، به خوبی سایه فضای باغ را فراهم کرده و هوا را خنک میکنند.
این باغ در طول تاریخ، محل اقامت شاهان، خاندانهای سلطنتی و سران ایل قشقایی بوده است.
در زمان قاجار، حاج حسنعلی خان نصیرالملک، ساختمان فعلی باغ را با الهام از معماری صفویه و زندیه بنا کرد.
در زمان پهلوی هم این باغ به دانشگاه شیراز واگذار شد و از آن پس به عنوان مرکزی علمی و گیاهشناسی بهرهبرداری شد.
در داخل عمارت اصلی، موزه سنگهای قیمتی و طبیعی قرار دارد که شامل انواع سنگهای نادر، گوهر و یادگارهای تاریخی است.
همچنین در طبقه بالایی، فضایی برای نمایش دائمی از محصولات فرهنگی و هنری شیراز فراهم شده است.
در مجاورت عمارت، کافههای سنتی و فروشگاههای صنایع دستی قرار دارند که میتوانید از آنها استفاده کنید.
در فصل بهار، شربت بهارنارنج در این کافهها فروخته میشود و تجربهای ویژه از طعم و فرهنگ شیرازی به بازدیدکننده القا میکند.
این باغ همچنین دارای یک گلخانه است که در آن گیاهان نادر و خارجی نگهداری میشوند.
همچنین آبنمایی طولانی و فوارههای متعدد در باغ وجود دارند که در فصل بهار و تابستان، هوای دلنشینی به فضا میدهند.
این باغ به دلیل موقعیت خاصش در خیابان ارم، خود خیابان ارم را به یکی از زیباترین معابر شیراز تبدیل کرده است.
در فصل پاییز، رنگهای طبیعی درختان این خیابان، فرصتی عالی برای عکاسی و گردشگری فراهم میکند.
مکان گردشگری، عمارت
در استان فارس
نزدیک به : شیراز
باغ جهاننما یکی از قدیمیترین و زیباترین باغهای شیراز است که در شمال شرقی این شهر، در خیابان حافظ و در نزدیکی آرامگاه حافظ قرار دارد.
این باغ که از قرن هشتم هجری قمری وجود داشته، در زمانهای مختلف تحت عنوانهای گوناگونی شناخته شده است. در دوره زندیه به "باغ وکیل" و در دوره قاجار به "جهاننما" تغییر نام داد.
عمارت مرکزی این باغ، یک بنای هشتضلعی است که شباهت زیادی به کلاه فرنگی (موزه پارس) دارد. این کوشک دارای چهار شاهنشین است که قدمت آن به دوره کریمخان زند برمیگردد. این بنا در زمان حکومت کریمخان، به عنوان مکانی برای پذیرایی از مهمانان و شخصیتهای مهم استفاده میشده است.
باغ جهاننما دارای یک طرح منظم و متقارن است. در وسط بنا حوضی از سنگ مرمره یکپارچه قرار دارد و در ضلع مقابل، یک جُوی آب با فوارههای متعدد که نماد آبادانی و زیبایی این مکان است.
فضای سبز این باغ گسترده است و شامل درختان سرو، نارنج، شمشاد، رزهای رنگارنگ، بنفشه و گل داوودی است که در تمام فصول سال زیبایی خاصی به فضا میدهند. درختان قدیمی و کهنسال، به همراه کندهکاریهای ظریف روی تنه درختان خشکیده ، حس فرهنگی و هنری خاصی را القا میکنند.
این باغ حوالی زمان آل مظفر کامل شده و در زمان تیمور گرگانی (تیمور لنگ)، به حدی جذابیت داشت که او از آن الهام گرفت و در سمرقند خود، یک باغ مشابه با همین نام احداث کرد.
عمارت داخلی باغ در سال ۱۱۸۵ ه.ق ساخته شد و دارای اتاقهای دو طبقه است که در میان چهار شاهنشین قرار گرفتهاند. از جذابیتهای دیگر این باغ، کاشیکاریهای قدیمی در مسیر ورودی است که دارای نقشهای زیبایی هستند.
باغ جهاننما در گذشته آب را از رودخانه رکنی دریافت میکرد و امروزه نیز با حوضها، جویهای زیبا و فوارههای بلندش، هوای خنک و دلنوازی را به این فضا میدهد.
این باغ که از قرن هشتم هجری قمری وجود داشته، در زمانهای مختلف تحت عنوانهای گوناگونی شناخته شده است. در دوره زندیه به "باغ وکیل" و در دوره قاجار به "جهاننما" تغییر نام داد.
عمارت مرکزی این باغ، یک بنای هشتضلعی است که شباهت زیادی به کلاه فرنگی (موزه پارس) دارد. این کوشک دارای چهار شاهنشین است که قدمت آن به دوره کریمخان زند برمیگردد. این بنا در زمان حکومت کریمخان، به عنوان مکانی برای پذیرایی از مهمانان و شخصیتهای مهم استفاده میشده است.
باغ جهاننما دارای یک طرح منظم و متقارن است. در وسط بنا حوضی از سنگ مرمره یکپارچه قرار دارد و در ضلع مقابل، یک جُوی آب با فوارههای متعدد که نماد آبادانی و زیبایی این مکان است.
فضای سبز این باغ گسترده است و شامل درختان سرو، نارنج، شمشاد، رزهای رنگارنگ، بنفشه و گل داوودی است که در تمام فصول سال زیبایی خاصی به فضا میدهند. درختان قدیمی و کهنسال، به همراه کندهکاریهای ظریف روی تنه درختان خشکیده ، حس فرهنگی و هنری خاصی را القا میکنند.
این باغ حوالی زمان آل مظفر کامل شده و در زمان تیمور گرگانی (تیمور لنگ)، به حدی جذابیت داشت که او از آن الهام گرفت و در سمرقند خود، یک باغ مشابه با همین نام احداث کرد.
عمارت داخلی باغ در سال ۱۱۸۵ ه.ق ساخته شد و دارای اتاقهای دو طبقه است که در میان چهار شاهنشین قرار گرفتهاند. از جذابیتهای دیگر این باغ، کاشیکاریهای قدیمی در مسیر ورودی است که دارای نقشهای زیبایی هستند.
باغ جهاننما در گذشته آب را از رودخانه رکنی دریافت میکرد و امروزه نیز با حوضها، جویهای زیبا و فوارههای بلندش، هوای خنک و دلنوازی را به این فضا میدهد.